Din isteyen ve özellikle islam dini isteyen kadının bundan şikayet etmeye kesinlikle hakkı yok.
Yeterli bilince ulaşmış kadınların çoğu din istemez. Din isteyen kadınların geneli cahil bırakılmış ve dinin dayatıldığı kadınlardır.
Ayrıca kendisine baskı uygulayanlara karşı dini kullanmak zorunda kalan kadınları da unutmamak gerekir.
Kadınlar bazı gerçeklerin farkına varsa da hem kültürel sınırlar hem devletin getirdiği psikolojik kısıtlamalar yüzünden örgütlenmek gibi nihai bir ortam oluşturamıyorlar.
Sizin de değindiğiniz gibi laik sistem bu kısıtlamayı ortadan kaldırsa da dini yapılanmaların devlet üzerindeki etkisi yüzünden laik sistemin kadınlar için açtığı kapı bir türlü aralanamıyor.
CHP gibi siyasi partilerde veya bazı derneklerde kadınlar bu imkanı bulsa da devlet erki karşısında çözüm olamayacağını düşünerek genelde işi kişisele indiriyorlar. Örneğin, güçlü bir örgütlenme yerine genelde çocukları için sistemden nemalanma yolunu seçiyorlar. Benim karşılaştığım aydın ve mücadeleci kadınların büyük çoğunluğundan hep bu cevabı aldım "Her şeyi çocuklarımız için yapıyoruz".
Buradaki soru şudur, çocukların için günü mü kurtaracaksın yoksa çocuklarına özgür bir gelecek mi sağlayacaksın?
Şayet günü kurtarmaya çalışırsan en fazla sistemin sana verdiğiyle kalırsın, fakat diğer yandan da hem günümüzde hem gelecekte özgürlük de hayalde kalır.
Kısacası kadınlar bu ikilemden kurtulmadıkça kendileri için bir adım öteye gidemezler.
|