Psikiyatri ya da psikiyatrik literatür; toplum, birey ya da ortalama insan gözünden ciddiye alınması gereken bir şey değildir. Tamamen meslek erbabına dönük. Tamamen doktor gözünden hastalık yönetimine dönük olarak hasta gözlemi yoluyla insanı meta kılan bir gözlemin ürünü. İçinde sıfır (eksi) empati) ve dengeli bilgi kırıntısı barındıracak.
Psikiyatrik Tanı El kitabı olan DSM tıpkı İncil konsülleri gibi bir grup Amerikan psikiyatristinin oturup yaptığı toplantılarda derlenmiştir. Burada tek fark papazlar yerine psikiyatristlerin toplanmasıdır. Hastalıkları bunlar belirler ve daha sonra literatür kurgulanır ya da altına mesleki bilgi ilinir. Literatür tamamen doktorun eylemine ve sağlık yönetimine (yönetene) dönüktür. Hastaya hiç bir bilgi, çıkar ya da kolaylık sağlamaz. Nedenler (etiyolojiler) ve çözümler (tedaviler) kayıp ve bu da oldukça ayıp.
Psikiyatri aşağılık ve kılıksız bir eylem. Tekno çağ ve ilerleme ile övünüp böbürlenen insanın çağında ilkel, barbar, karanlık, softa gereç
Şizofreni kavramı, "patolojik cinsellik" ve "drapetomani" kavramı kadar uyumsuz, çağdışı, aşağılık ve uydurmadır.
Bir psikotik gözünden şizofreni kavramı emin olun bu kadar aşağılık, sığ, bayağı ve bir o kadar da ilkel bir kavramdır.
Psikiyatri olsa olsa bir dindir. Psikiyatrist ya bir vaazcı ya da papaz kılığında .Literatür de bunu doğrular. İsteyen inanır ve dileyen DSM ye tapar ,dileyenleri kulluk eder.