Kuran'ın öyle bir tanrısı var ki, ne peygamberlerinden milyonlarca yıl önce yaşamış dev dinozorlardan, ne peygamberlerinde milyarlarcası yaşayan küçük bakterilerden tek kelime ediyor.
Kutsal(!) sayfalarının evrenin gizleriyle dolu olması gerekirken, peygamberin yatak odasının gizleriyle dolu olmasına mı üzülmeli,
Tekrar tekrar tekrarlanan tekrarlardan oluşan tekrarlamalarının tekrar tekrar basılıp tekrar tekrar harcanan sayfalara mı kederlenmeli,
İçinde yaşadığı "doğanın kanunlarına" uyacağına, "çöllerin kanunu"yla ona yabancılaşıp kendi içinde çark eden doğayı zerre anlayamayan, fakat anladığını zanneden, kendi anladığı gibi anlamayanlara da acıyanlara mı acımalı,
Bütün bu kederi kucaklamanın tek yolu da gerçeğin bir değil, birçok olduğunu kabul etmekten geçiyor: Ne kadar insan varsa, işte o kadar gerçek var.
... sadece çok büyük bir zeka saçma düşüncelerin içine mantık üfleyebilir. [Milan Kundera]
|