Merhaba;
Ofisimde oturmuş çalışırken kapı çaldı ve elinde çanta bir bey geldi. Şirkette satın almalardan sorumlu olduğum için beyefendiyi bana yönlendirmişler.
. Söz konusu arkadaş, çantasından çıkardığı Feyz adlı islami derginin pazarlamasını yapıyormuş anlaşılan. Kendisini kırmamak adına dinlemek istedim ancak 20. saniye civarında kendisine dinlerle ve söyledikleriyle ilgilenmediğimi söyledim. Yüzündeki o bakışı görmeliydiniz.
Nasıl olur, nasıl inanmazsın, ilgilenmezsin! Belli ki anlam veremiyordu.
Neyse; tabi bunlar olağan şeyler, daha önce de böyle şeyler başıma gelmişti. Bugün kendime sordum, neden oluyordu bunlar? Neden yalnızca islam savunucuları açık açık, kapımı çalıp ofisime gelip beni islamın zırvalıklarıyla dolu bir dergiyi almaya ikna etmeye çalışabiliyordu? Biz neden bunu yapamıyoruz? Sadece hayal edelim, bir ateist dergi tanıtımı için kapı kapı dolaşan bir kişi... Anormal değil mi? Neler olurdu, gözlerinizin önüne bir getirin. Birkaç gün içerisinde öldürülme ihtimali çok yüksek, en azından şöyle sağlam bir dayak yer. Ama bu islamcı arkadaş, o kadar rahat ve kendinden emin bir şekilde yapabiliyor ki bu işi açıkçası kıskandım. Ben daha ailemle bile bu konuyu açıkça konuşamazken bazıları fikirlerini aylık abonelikle satabiliyor. Bugün şunu anladım. Hani islamcılar "inanmak size zor geliyor, namaz kılmak oruç tutmak size zor geliyor, kolaya kaçıyorsunuz" (ya da bu anlama gelebilecek çeşitli sözler) diyorlar ya, aslında durum bunun tam tersi, ateist olmak ve buna göre toplum içerisinde özgürce ve fikirlerinle var olabilmek çok ama çok zor. Bence biz kolay yolu değilde, zor yolu seçmişiz.
saygılarımla
ekrem