Sizce farkında olabilirler mi?

[gercekisim]

Arkadaşlar benim gerçekten çok merak ettiğim bir konu var.
Geçmişte yaşamış,gelmiş geçmiş,ya da günümüzde yaşayan pek çok islam alimi var.
Belki bizim okuduğumuzdan çok daha fazla kereler Kuran'ı okuduklarını düşündüğümüz bu insanların,Kuran'daki çelişkilerin farkında olup olmadıkları konusunda fikriniz nedir.Belki biraz niyet okumak gibi olacak ama yinde fikir yürütmenin faydalı olacağını düşündüm.

Bu insanlar dinlerdeki çelişkilerin farkındalar mıydı,ya da farkındalar mıdır? farkında iseler neden bunu insanlara söylemezler,ya da en azından yalan olduğunu bildikleri birşeyi neden savunuyor olabilirler?

Bu hususta insanları uyandırmaya çalışan ama müslüman görünen ya da başka dinler için de o dinden görünen ama o dinin mensuplarını uyandırmaya çalışan bir alim günümüzde *görüyor musunuz?(İslami tabirle münafık )

[vartor]

Din muesesesi de bir ticaret, gecim, kaynagidir. Inanan oldukca, yaptiginin dogru oldugunu bile bile gecim kaynagina genellikle kimse dokunmak istemez. Tabi muhakkak Turan Dursun gibi istisnalar olacaktir ama bunlar kaideyi bozmaz.

[mer-orh]

Süleyman Ates "Kimse hadis kitaplari olmadan Kuran i anlayamaz" dedigine göre birseylerin farkindalar.

Saygilar

[gercekisim]

Benim bu anketim ya unutulmuş,ya a bu forumdaki pek çok kişi fikrim yok seçeneğini dahi seçme konusunda yani agnostik olma mevzusunda bile agnostik ya da forumda kimse beni sevmiyor * ya da artık oy verirler. duygu sömürüsünü bile beceremedim galiba. Neyse

[ozgur_beyin]

sevgili gerçekisim, senin anketindeki, şıkları tefrik etmek için, bahsettiğin ''alimlerden'' olmak lazım.
arapçada ,bildğiniz gibi, alim *''bilen'' anlamına geliyor. bilen neyi '' ne kadar bilir'' ayrımını ''bilmek'' lazım.
hüküm verebilmek için.
dini bilgileri çok olan acaba bilimsel anlamda bir ''alim''midir?

[AYATA]

bence farkındalar ve inanmıyorlar....heleki islami krallıklarda suudilerin tamamen ateist olduğuna inanıyorum...Muhyittin Arabi nin ...Alimlerin dini yoktur sözünüde unutmayalım....Ama dinin ve korkuları kullanmanın insanlara sağladığı gücü göz önünde tutmalıyız...

[spartacus]

Sevgili gercekisim

Belki bizim okuduğumuzdan çok daha fazla kereler Kuran'ı okuduklarını düşündüğümüz bu insanların,Kuran'daki çelişkilerin farkında olup olmadıkları konusunda fikriniz nedir.

diye sormuşsun, çok kereler bir çoğumuz *tefsirlerde yumuşatmalar, kimi ayetlerin dahil edilmeyişi, kimi ayetlerin ise bir yığın soyut, psikolojik yorumlarla savunulduğunu görmüşüzdür. Kimi ayetlerde ise bazı bir takım kelimelerin çeviri anında bilinçli olarak çelişmeyen şekilde çevrildiği yada yorumlandığınıda. Bu da demektir ki yüzyıllardır süren bir keçeleme operasyonu vardır yani yüzey pürüzünün(çelişki) aşındırılıp cilalandığı, işte bunun yapılabilmesi için pürüzün bilinmesi gerekirdi diye düşünüyorum...

Farkındadırlar, ancak inanç dediğimiz şey bize dışarıdan gözüktüğü gibi değildir, çelişkili bir şey dahi görse öncelikle inanç faktörü devrededir, burada "ayetlerimizde hiç bir çelişki yoktur" ile "biz insana sınırlı bir akıl verdik" vs karmasından oluşturulan muğlak hamur, çelişkileri çelişki olmaktan çıkartır bir rol oynar. İnanç bir mükemmelleştirme süreci ile birlikte işler. Bir şey olağanüstüleştirildiği anda inanç olma noktasına erişmiş demektir, artık her şey olağan üstüdür ve eğer dünya amuda kakmış bir vaziyette durmaktadır derse bu bir çelişki değil bir olağanüstülükjtür ve inanç olağanüstülüğü, olağanüstülük de inancı olumlar dolayısıyla akıl emekliye ayrılır. Bu durumdaki farkındalık ile objektif bir yaklaşım arasındaki farkındalık arasında dağlar kadar fark vardır. Mesala yerler çalkalanmasın diye dağların bir çivi gibi çakılması, gök düşmesin diye göğe görünmez sütunların yerleştirilmiş olması gibi şeyler özünde bir çelişki iken olağanüstülük vabında böyle bir şeyin çelişki olarak adlandırılması mümkün değildir. Çünkü inanç faktörü devrededir ve olağanüstü bir şeyin çelişki olabilmesi için elde somut bir şey yok demektir... Yani tartılamaz, kıyaslanamaz, ele avuca gelmez...

Birde salt din olarak düşünmek bizi yanılgıya götürür, özünde din inancı ile Tanrı inancı bir ve aynı şeyler değildir, birisi inancı tanımlayan, bağımlılık oluşturan bir kullanım kılavuzu olarak işlev görürken(din), diğeri inancın öznesi konumundadır(insanın bireysel korku ve kaygıları, arzu ve istekleri.....).. Dolayıısyla birincisinin çelişkisini görmek mümkün olsa bile ikincisinde somut bir çelişki görme şansı mümkün değildir... İkincisinin inancı birincisinin(dinin) çelişkilerine baskın geldiği ölçüde, tüm bu çelişkiler önemsiz bir ayrıntı olarak görülebilirler, kişi buna da inanabilir ve bu bile bir olağanüstülük arzedebilir, ama yinede eninde sonunda mantıklı ve aklını kullanmaktaki kaygılarını birazcık yıkmış birisi birincide(din) seslendiği iddia edilen tanrının söylemlerindeki çelişkiler yada safsataları görerek ikincisinin çelişkilerini de yakalama noktasında adımlar atabilir, bu ise kolay bir şey değildir, insan iradesinin hem kendisini göstermesi ama hemde insanın kendine ait bir iradesi olduğu noktasında kanaat getirmesi gerekir Bu son söylediğimin anlaşılır kılınması adına, insanlar 18. yüzyıllara kadar kendi yasalarını yapmaktan acizdiler mesala, kendilerini Tanrı sözcüsü ilan edenlerin söylediği her söz yasa sayılmıştı ve ayrıca Tanrı sözü olarak görülmüştü.. Düşünsenize Dünya tepsidir diyen bir Tanrı'yı, aksini düşünmek mümkün mü

Bir diğer tarafıda, bu işin sağladığı toplumsal statü ve bu statüye bağlı olarak elde edilen refah yaşamı, ekonomik çıkar-gelir ve politik çıkar-hitap etmek, hükmetmek de ayrıca bir faktördür. Statü...

[asmara]

çoğu farkında fakat,
sorun şu ki,
kimse farkında olmak istemiyor.
insanların tanrıya inanmaya ihtiyacı var.

[ikixiki]

ama *yinede *eninde *sonunda *mantıklı *ve *aklını *kullanmaktaki *kaygılarını *birazcık *yıkmış *birisi *birincide(din) *seslendiği *iddia *edilen *tanrının *söylemlerindeki *çelişkiler *yada *safsataları *görerek *ikincisinin *çelişkilerini *de *yakalama *noktasında *adımlar *atabilir, *bu *ise *kolay *bir *şey *değildir
spartacus

Sevgili Spartacus,

İnancın öznesi yani tanrıyla bir enerji gerilimi oluşturmuş olmak korku,arzu,istek kaynaklı değildir.Bu konuda mantığın ve aklın kullanımına gelirsek,

İnsanın sınırlı kapasite sahibi olduğu gerçeğin ta kendisidir.İnsana ait düşünme ve algılayabilme yetisinin donanımlarıyla sınırlı olduğumuzu görebilmek için tanrıya bile ihtiyaç yok.Bilimselliğe sığınarak ve öznel olduğunu düşündüğümüz soyutdan kaçınarak mutlak olan herşeye ulaşabileceğimizi varsayamayız.Bilimsel olan ne varsa yani insanoğlunun bildiği ne varsa insanoğlunun toplam öznel akıl ve mantık toplamından öteye birşey değildir.Hiçbir şeyin mutlağına ulaşamadığımızı görememek,kısıtlı algımızla ve insanoğlunun özneliyle bilebildiğimizin maddi gerçekliğimizle sınırlı olduğumuzu düşünememektir.

Eğer bir kayaya var diyorsak onu insanoğlunun toplam özneliyle var ediyoruz.Kayanın kendi mutlağından, ‘’kendi içinde’’sinden habersiziz.İnsandan insana bile değişen farklı duyumlar,farklı zihin yapıları algıyı değiştirirken,insanoğlunun toplam gerçek sisteminden öte başka bir gerçek sistemi olmadığını varsayamayız.’’Karıncanın gerçek sistemindeki’’kaya algısı bizimkinden ne kadar farklıdır,karıncanın yada insanın gerçek sisteminde mutlağın yani kayanın mutlak bir biçimde,yani *kayanın ‘’kendi içinde’’ siyle bilinmesi mümkün değildir,mutlağa yani kayanın kendiliğine asla ulaşamayız. Bizim kayanın mutlağından habersiz oluşumuza,kayanın kendiliğini algılayamayışımıza rağmen kayanın kendi içinde mutlak bir gerçeği olduğunu da yok sayamayız.Bunu yok sayan kendi sınırlılığının farkında değil demektir.Kayayı insanın ‘’gerçek *algılayışı sistemi’’ içinde değerlendirebilmekteyiz.çünkü herşey değerlendirenin ait *olduğu gerçek sistemince sınırlanmıştır,bir sistem diğerinden farklıdır ve *hiçbir şey mutlak şekliyle yani ‘’kendi içinde’’ bilinemez.

Bilim bilmektir.Doğruluğu ispatlanmış olandır.Bildiğimizin ne olduğunu bilebiliriz ama ne bilmediğimizi bilemeyiz.Buraya kadar olanın içinde *de tanrı *yok daha.Eğer birşeyin ‘’kendi içinde’’ liği tanrıyla yada adına her ne deniyorsa onunla *bir enerji titreşimi yakalıyorsa bunun bir diğerinin akıl ve mantığıyla da açıklanması yada görülmesi mümkün değildir.Çünkü bunu hissedenin ‘’kendi içinde’’ liği ancak kendisince bilinir.Bir diğerinin bunu bilmesi olanaksızdır, mantık ve akılı kullanan bunu bilemeyeceğini,o titreşimin kendi algısına kapalı olan başkasının ‘’kendi içinde’’liğinde var olduğunu düşünebilir.

[asmara]

iki*ikiden alıntı...İnsanın sınırlı kapasite sahibi olduğu gerçeğin ta kendisidir.İnsana ait düşünme ve algılayabilme yetisinin donanımlarıyla sınırlı olduğumuzu görebilmek için tanrıya bile ihtiyaç yok....alıntı...

insanın tabii ki sınırlı kapasitesi var...