Hasan YEŞİLDAĞ

[apsimon]

Yaklaşık 2 yıl önce karalahana forumunda başlık açmıştım. O zamanlar lahana turşusuyduk. Forumdan biraz uzak kalınca ziyaretci konumuna düşdük.

http://www.karalahana.com/karadeniz-...?topic=12053.0

Yukar da ki linkte isimle ilgili bulabildiğim bilgiler mevcut. Bugün google den tekrar yardım talebinde bulundum. Yeni bilgiler nete düşdümü diye bir taradım.



90'lı yılların başından beri Başbakan Erdoğan'ın yol arkadaşlarından İstanbul Milletvekili Hüseyin Besli ve şair-yazar Ömer Özbay birlikte bir kitap kaleme aldılar: ‘Recep Tayyip Erdoğan, Bir Liderin Doğuşu'

Kitaptan;

Hapishanede bitireceğiz işini
HASAN YEŞİLDAĞ ANLATTI
(İstanbul'da yaşıyor- ticaretle uğraşıyor)

Hasan Yeşildağ, konsolosluktaki işlerini bitirmiş, çıkmak için kapıya yönelmişti. Güvenlik bankosunda oturan polis memurunu görünce durdu:
"Cengiz Abi burada mı?"
"Yukarıda."
"Hazır yolumuz düşmüşken, uğrayıp bir selam vereyim" dedikten sonra, polis memurunun bir şey söylemesini beklemeden asansöre yöneldi. Cengiz Bey, Hasan'ı karşısında görünce sevinmişti. Odada asker tıraşlı, koyu takım elbiseli iki kişi daha vardı.
"Hasancığım, hoş geldin!" dedi. "Buyur otur, seni misafirlerimle tanıştırayım. Türkiye'den geliyorlar. İkisi de bizden emekli. Çok değerli ağabeylerimiz!"
Konuşmaya pek hevesli görünmeyen misafirler, televizyondaki haberlere dalmışlardı. Spiker, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı'na verilen hapis cezasının onaylandığını söylerken, arka planda Tayyip Erdoğan'ın görüntüleri yer alıyordu.
Cengiz Bey, yüzünü tiksintiyle buruşturarak misafirlerine döndü: "Yahu, kesemediniz gitti şu herifin sesini!"
Misafirlerden yaşlı olanı: "Merak etme!" diye, cevap verdi. "Az kaldı. Hapishanede bitireceğiz işini!"
Hasan Yeşildağ, duyduğu sözlerin dehşetiyle donup kalmıştı. Cengiz Abisi, kendisinin Tayyip Bey'le tanıştığından habersizdi.
"Müsaadenizle" dedi; "Benim kalkmam lazım; gecikirsem trafiğe takılırım."
Asansöre doğru yürürken, başı zonkluyor, bacaklarının titremesine mani olamıyordu. Tamamen tesadüf eseri olarak elde ettiği bu bilgi, hayati öneme haizdi. Çünkü, Cengiz Alkan, MİT İsviçre sorumlusuydu! Aldığı bilgiyi ilk olarak İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi Üyesi olan kardeşi Zeki Yeşildağ'la paylaştı. Ne gibi önlemler alabileceklerini gözden geçirirken Zeki, kestirip attı: "Abi, uzatmaya gerek yok. Tayyip Bey'le beraber sen de gireceksin cezaevine."

KENDİNİ İÇERİ ATTIRDI

Hasan Yeşildağ ilk iş olarak bankasına gidip bir çek defteri alır. Amacı, yakın bir arkadaşına çek kesip, vadesi geldiğinde ödemeyerek karşılıksız çek kesmekten ‘içeri' girmektir. Kendisini mahkemeye vermesi için arkadaşına bir de avukat tutar. Çekin üzerindeki rakam 370 bin liradır. Dava aleyhine sonuçlanırsa dört ay fiilen yatmak zorunda kalacaktır. Duruşmada, yana yakıla hakimden kendisini hapse mahkum etmesini talep eder. Hakim, meslek hayatında ilk defa, böylesine saçma bir taleple karşılaşmanın şaşkınlığı içindedir. Hakimi ikna eder. Sonuçtan haberdar etmek için Tayyip Bey'i aradığında, onu Sakarya'da konuşma yaparken bulur. Doğruca kürsüye varır. Mahkemeden aldığı evrakı uzatıp, tekmili verir: "Ben hazırım!.."

PINARHİSAR'IN TARİHİ KONUĞU

Erdoğan'la hangi hapishanede yatacakları konusunda ihtimaller gözden geçirilir: Erdek, Karamürsel, Çorlu, Akyazı derken, Pınarhisar Cezaevi kesinlik kazanır. Hasan Yeşildağ, önceden gidip cezaevini gezer. Yapılacak işlerin bir listesini çıkarır.
Yönetimden gerekli izinleri aldıktan sonra kendilerine tahsis edilen koğuşu bir güzel temizletir. Duvarları kağıt kaplatır, zemine, boydan boya halı döşetir. Elektrik ve sıhhi tesisatı yeniler. Sıcak su temini için şofben taktırır. Koğuşun bahçeye ve koridora açılan kapılarını boyatıp yalnızca içeriden açılabilen ilave sürgüler yaptırır. Çatıya manyetik bariyerler, bahçeye elektronik sensörler yerleştirir. Gerekli gördüğü kör noktalara kamera sistemi kurdurur.
Sıra mobilya ve beyaz eşyaya geldiğinde keseye davranmak Erhan Şenol'a düşer. Derin donduruculu büyük boy bir buzdolabı, çamaşır ve bulaşık makinesi, toplantı ve çalışma masaları, deri koltuklar, oturma grupları ve büyük ekran bir televizyonla, kalacakları koğuşu ve cezaevi kütüphanesini, sıkıcılıktan uzak bir yaşam ve çalışma alanına dönüştürürler.
Bu arada mahkum ve gardiyanlar da unutulmamıştır. Herkese pantolon, gömlek, ayakkabı ve eşofman takımı alınır. Hasan Yeşildağ, ağalığın ‘vermekle kaim' olduğunun farkındadır.
Son kez İsviçre'ye gittiğinde, işlerini bir arkadaşına, eşini ve çocuklarını Allah'a emanet edip geri dönmüştür. Dışarıdaki işlerini bitirip, Reis'ten üç gün önce Pınarhisar Cezaevi'ne teslim olduğunda, mahkumlar ve gardiyanlar tarafından krallar gibi karşılanır. Yanında getirdiği hediyeleri dağıtırken, ortalık bayram yerine döner. Koğuşu ve aldığı güvenlik önlemlerini son kez gözden geçirir. Her şey yerli yerindedir. T.C. Pınarhisar Kapalı Ceza ve Tevkif Evi, ‘tarihi misafir'ini beklemektedir.


http://www.hurriyet.com.tr/pazar/16177639.asp

Not: Alıntı ile ilgili bilgiler 27.10.2001 tarihinde ki ntv ve radikalin haberlerine göre Tayyip erdoğan tarafından yalanlanmıştır. Bu arada Mahmut Övür bu konularla ilgili neler düşünür halen merak etmekteyim.