"Ebva" ve "Veddan" olayı

[Neva]

(...) "Ebva" ve "Veddan" olayına gelince: İslam kaynaklarının bildirmesine göre, Muhammed, ezan sesi gelmeyen köylere gündüz ya da gece vakti saldırıda bulunup oralardaki "müşrik" halkı (putataparları), kadın-erkek, çoluk çocuk ayrımı yapmaksızın kılıçtan geçirmek ya da hapsetmek ya da köle edinmek gibi bir siyaset izlerdi. Çünkü "müşrik"ler onun "peygamberliğine" inanmamışlar ve İslam olmamışlardı. Bundan dolayıdır ki, Kur'an'a, her nerede bulunurlarsa bulunsunlar "müşrik"lerin öldürülmelerini öngören ayetler koymuştur ki, bunlardan biri Tevbe Suresi'nin şu ayetidir:
Alıntı:
"...müşrik'leri (puta tapanları) bulduğunuz yerde öldürün; onları yakalayıp hapsedin; her gözetleme yerinde onları bekleyin. Eğer tevbe eder, namaz kılar ve zekat verirlerse peşlerini bırakın. Doğrusu Allah bağışlar ve merhamet eder..." (Tevbe Suresi, ayet 5.)
Ve işte Tanrı'dan geldiğini söylediği bu tür ayetlere dayanaraktır ki, puta tapan köy halklarına karşı devamlı şekilde saldırılar tertiplerdi. Bu saldırıları, duruma göre bazen gündüz vakitlerinde, fakat bazen geceleyin olmak üzere ayarlardı; fakat her iki halde de halkın uyumakta olduğu ya da istirahat halinde bulunduğu zamanları seçerdi. Hicret'in birinci yılında, Medine'ye yakın Ebva ve Veddan köylerine karşı giriştiği saldırı bunlardan biridir. Fakat bu durum bazı kişileri öylesine bir vicdan azabına sürükler ki, gelip Muhammed'e sorarlar:
Alıntı:
"(Ya Resula'llah) müşriklerden aile sahibi bulunanlara gece baskını yapılıyor da (ayırd edilemeyerek) bunların kadınları, küçük çocukları da musab oluyor (kötülüğe uğratılıyor)."
Muhammed'in verdiği cevap şu:
Alıntı:
"Onlar da (yani 'kadınlar ve küçük çocuklar da') müşrikler (camiasındandır)... Harp halinde kimsenin kimseyi korumak kudreti yoktur. Korumak yalnız Allah'a ve Resul'ine aid'dir."(109)
Ve bu söylediklerini pekiştirmek maksadıyla şunu ekler ki, Tanrı bu tür eylemleri onaylamaktadır, çünkü eskiden beri Tanrı'nın Müslüman olmayanlara (puta tapanlara) karşı yaptığı da budur. Bunun böyle olduğunu anlatmak için Kur'an'a koyduğu bir ayetle Tanrı'nın şöyle konuştuğunu söyler:
Alıntı:
"Biz, nice kasabaları yok etmişizdir; geceleyin veya gündüz uykularındayken baskınımıza uğramışlardır. Baskınımıza uğradıklarında çağrıları: -'Gerçekten biz haksızdık-' demek olmuştur." (Bkz. A'raf Suresi, ayet 3.)
Dikkat ediniz, Tanrı, Muhammed'e örnek olmak maksadıyla şunu anlatmaktadır ki, farklı inançta bulunan insanları, kadın-erkek-çoluk-çocuk farkı gözetmeksizin yok etmek caizdir; hem de onları uykuda ya da istirahat halinde baskına uğratmak suretiyle. Pek güzel ama bu tür bir davranışı "merhametli", "insaflı", ve "hoşgörülü" bir Tanrı anlayışıyla nasıl bağdaştıracağız? Bu insanlar içerisinde günahsız olanlar var, çoluk-çocuklar var, kadınlar var, ya da Muhammed'e (ve Müslümanlara karşı) zararı dokunmamış erkekler var. Onları yok etmek niye?

Biraz yukarıda değindiğimiz gibi, Muhammed, bu sorunun cevabını: "Onlar da müşriklerdendir (puta tapanlardandır)" diyerek vermekte. Yani farklı inançta bulunup da hiç kimselere kötülük etmemiş insanların yok edilmeleri gerektiğini bildirmekte. Ve sonra da kendisini "Rauf" ve "Rahim" olarak nitelendirmekte!

Konuyu, Sahih-i Buhari ve Mu'cemü'l-Büldan ve Tacul-Arus vs. gibi temel İslam kaynaklarına dayalı olarak Şeriat'tan Kıssa'lar ve Kur'an'ın Eleştirisi adlı yayınlarımızda ele aldığımız için burada fazla durmayacağız. Fakat şunu eklemek isteriz ki, İslamcılar, Muhammed'in tutumunu özürlü göstermek maksadıyla: "Harp sırasında, ister istemez günahsız insanlar da öldürülür" şeklinde gerekçe ileri sürerler. Sürerken de yine Muhammed'in söylediklerini tekrar ederler ki, o da şu:
Alıntı:
"(Harb halinde) kimsenin kimseyi korumak kudreti yoktur; korumak yanlız Allah'a ve Resul'ine aiddir."
Her şeyden önce şunu belirtelim ki, böyle bir gerekçe, Muhammed'in putperestlere karşı saldırılarını özürlü göstermeye yeterli değildir. Çünkü bir kere Muhammed, bu saldırıları, herhangi bir saldırıya uğradığı için tertiplememiştir. Tertiplemesinin tek nedeni, farklı inançtakileri İslama (ve kendisini "peygamber" olarak kabul etmeye) zorlamaktır. Başka bir deyimle, ortada "harp" diye bir şey dahi yoktur; sadece Muhammed'in giriştiği tek taraflı bir saldırı vardır. Bu durumda "Harp sırasında, ister istemez günahsız insanlar da öldürülür" şeklindeki bir gerekçeye sarılıp günahsız insanların (çocukların ve kadınların vs.) öldürülmelerini hoş görmek insafsızlık olur.

Öte yandan bir de şu var ki, yukarıdaki gerekçenin "yüce" olduğu kabul edilen bir Tanrı'ya (ya da onun elçisi olduğunu söyleyen bir kimseye) yaraşır olan bir yönü yoktur. Böyle bir gerekçe belki insanoğluna (örneğin bir kumandana ya da bir ülkeler fatihine) araç olabilir, ama evreni yarattığı söylenen ve "uhrevi" yücelikte olduğu kabul edilen bir Tanrı'nın, ya da kendisini O'nun elçisi olarak tanımlayan bir "elçi"nin böyle bir araca sahip görünmeleri olanaksızdır.

İlhan Arsel, Muhammed'e Göre "Muhammed", Kaynak Yayınları: 316, Kasım 2000, ISBN: 975-343-312-3, s. 75-78

_________________________

(109) Buhari'nin Sa'b İbn-Cessame'den rivayeti olan bu hadis için Diyanet İşleri Başkanlığı'nın yayınlarına bkz. Sahih-i Buhari Muhtasarı..., c. VIII, s.384 vd., Hadis No: 1262.


*Baslik sayin Erdem Alaca tarafindan bolume kazandirilmistir.

[Turdur]

Her yerinde vahşet her yerinde cinayet...

[Ahlaksız]

Din bu..Hepsi bu..Yazılanları anlayabiliyorsan ne mutlu sana,anlayamıyorsan sıkıntın büyük..