Materyalizmde özgür irade var mıdır?

[Yıldıztozu]

evrensel-insan´isimli üyeden Alıntı

Sen "theory of everything" den ne anliyorsun?

Bu birincisi bilgiyi bitirmektir, sabitlemektir, mutlaklastirmaktir ve gozlemsel yanlislanabilirligi Kabul etmez.

Dolayisi ile bilimselbir icerigi yoktur.

Ayni ilk neden aramasi gibidir.

Herşeyi açıklayan ve bilimsel arayışın sonunu getiren bir teoriyi anlıyorum.
Bilimin sonuna gelince artık sadece teknolojiye yöneleceğiz.

Doğaüstü hiçbir güce ihtiyaç bırakmadan herşeyi doğal yollarla açıklayan bir teoriyi anlıyorum.

Ama böyle bir şeye ulaşılamayacağını düşünüyorum.

[AerA]

zfr87´isimli üyeden Alıntı

Herşeyi açıklayan ve bilimsel arayışın sonunu getiren bir teoriyi anlıyorum.
Bilimin sonuna gelince artık sadece teknolojiye yöneleceğiz.

Teknoloji zaten bilimin getirisi. Bilmeninde sonu olmayacağı için bilimin sonu (gibi aptalca bir ifade) durumunda da teknolojiye yönelmezsin. Teknoloji bilime yönelir

zfr87´isimli üyeden Alıntı

Doğaüstü hiçbir güce ihtiyaç bırakmadan herşeyi doğal yollarla açıklayan bir teoriyi anlıyorum.

Bu cümleyi kurmayı biliyorsun ama doğa üstü kurgulara pay veriyorsun. Vallahi güldüm.

[Yıldıztozu]

AerA´isimli üyeden Alıntı

Teknoloji zaten bilimin getirisi. Bilmeninde sonu olmayacağı için bilimin sonu (gibi aptalca bir ifade) durumunda da teknolojiye yönelmezsin. Teknoloji bilime yönelir



Bu cümleyi kurmayı biliyorsun ama doğa üstü kurgulara pay veriyorsun. Vallahi güldüm.

Herşeyin teorisinin bulunacağına inanmadığım için doğaüstü kurgulara yer veriyorum.

Kozmoloji ve fizik biliminin sonunu kastettim.Zaten en temel bilim fiziktir.
Bilimsel arayış kalmadığında teknolojiyi geliştirip nasıl galaksiler arası yolculuk yapabiliriz gibi amaçlar üzerinde durulur.

[evrensel-insan]

zfr87´isimli üyeden Alıntı

Herşeyi açıklayan ve bilimsel arayışın sonunu getiren bir teoriyi anlıyorum.
Bilimin sonuna gelince artık sadece teknolojiye yöneleceğiz.

Doğaüstü hiçbir güce ihtiyaç bırakmadan herşeyi doğal yollarla açıklayan bir teoriyi anlıyorum.

Ama böyle bir şeye ulaşılamayacağını düşünüyorum.

Senin bir "son" dusuncen basli basina bilimsel degildir. Bilim zaten bilmek ve bildirmektir ve bu da fenomen oldukca daimidir.

Eger bilimin bilip bildirdigi sabitlenir ya da sonlanirsa, bu bilim olmaz; ideoloji inanc izm temelli bir dogma olur.

Bilim degistigi yenilendigi gelistigi icin caglar degisiyor, teknik degisiyor.

Senin neyi dusundugun bilimin dusundugu degil.

Bilimde bilinmeyen yoktur, bilinen ve bildirilen vardir ve bu da degisken gelisken ilerleyen ve daimidir.

Bilim sadece epistemolojik olarakanlik bir sinira gelir ve bunun ustu de bilimsel degildir.

Iste bu epistemolojik sinir ise daimi olarak degisir, yenilenir ve gelisir.

Seningibi bunun ile yetinmeyenler illa akillarinda bir ilk ve de son ararlar ve bulurlar, tanri.

Bilimin daimiliginde ilk te sonda gozlem vermez. Ayni mutlakin, kesinligin suphenin gozlem vermedigi gibi.

O yuzden belim gecerli ve yanlislanabilir temeldedir. Bu da daimidir.

[AerA]

zfr87´isimli üyeden Alıntı

Ama bu kurgu öyle sallama bir hayalgücünün ürünü değil.
Matematikle ve mantıkla ulaşılan bir kurgu.

Yahu... Gözlemlenebilecek birşeye dayanmıyorsa... Hayal ürünüdür.

Mantık ise bakış açına göre seni heryere götürür. Mantıksal çıkarımlar kişiden kişiden değişebilir karakterdedir. Evrensel bir kabulü/tekliği yoktur. Bilim Evrensel bir Kabuldür. Gözlem ve sonuçları tektir.

İşte bu sebepten senin o teoriler "Sadece bir Kurgu" dur

[kartopu]

İnanmak fikri ile tanrı fikri çok oturmuyor. Tanrı fikri daha çok kadercilikle daha çok örtüşüyor.
Kadercilikte irade başkasına ait. Sen o iradeye uyarsın ama inanmak bir noktada hedefe kilitlenmek le anlaşılabilir gibi geliyor.

Bir insan başarıya inanır ve onun alt yapılarını örer ve o yolu yürür bu konuda bilgi işin içine muhakkak giriyor. Kilitlendiğin hedefte hesaplar tutmadı mı yeni planlar yapıp tekrar yürünür.
İnanmayı sadece tanrı ile bağlantı olarak almamak ve inanmak illa da tanrı buyruğu gibi anlamamak bence çok doğru anlatmadığını düşünüyorum.

Tarihte bütün başarıların altında başaracağına inanmak vardır. Ama tanrı çok değişkenlik geçirdi.

Elbette her şeyi inanarak çözeceğini düşünmek değil. Bu kaderciliktir.

Mesala din kitaplarında inanmayı telkin ediyorlar ama bir telkin var inanmadığında ceza çekeceğini söylüyorlar yani o idoloji konusunda zorlama
Eğer tanrı sadece inançla olmuş olsa idi ve bahsedilen gibi güçlü olsa niçin bir peygambere ihtiyaç duysun insan beynine kotlanırdı.

İşte orada da bir inanamaya yönelik baskı var.

Tanrı fikri ile inanmak fikri yan yan olmuyor.

Not=tartışmaya aniden daldığım için özür dilerim. Sadece böyle düşündüğümü söylemek istedim.

[Yıldıztozu]

Ayrıca kimsenin sinirlerini bozma amacında değilim.

Muhalefet edilen herkes kısmen sinirlenebilir.

Bu durum siyasette de böyledir dinde de veya başka bir yerde de.

Gözlükleri çıkartıp bakmak gerekiyor bazen.

Empati yeteneği ve önyargısız durabilme kapasite önemli.

[dias]

Buridan'ın eşeği felsefede özgür irade teması üzerine kurulmuş bir paradokstur. İsmini Fransız nominalist filozof Jean Buridan'dan almaktadır. Hikaye şöyledir;

Hem aç hem susuz olan bir eşek, kendisinden eşit uzaklıkta bir yere konulmuş olan su ve saman balyası arasında bir türlü karar veremeyip hem açlıktan hem susuzluktan ölür.

Hikayenin en eski versiyonu Aristoteles'e aittir ve kahraman bir köpektir. Buridan'ın öyküsü Spinoza'nın Bogitata Metapyhsica'sında da geçen. Ancak burda "iki balya saman" biçimindedir. Benzer bir başka örnek de üç ağaçtan oluşan iki koruluk arasında bir türlü karar veremeyen bir deve biçiminde Gazali tarafından kullanılmıştır.

Paradoksla anlatılmak istenilen eğer iki seçenek arasında rasyonel olarak tamamen eşit derecede kalsaydık nasıl seçim yapabilirdik sorusudur. Tabi bu pratikte imkansız gibidir. Peki bunun özgür irade denilen dinlerdeki kavramla ne ilgisi var? Bunu anlayabilmek için özgür irade nedir onu incelemek gerekir. Özgür irade adından da anlaşılabileceği üzere insana karar verme mekanizmasında bir özgürlük bahşedilmesidir. Bu özgürlükden kastedilen fiziksel dünyadaki olaylardan özgürlüktür. Neden sonuç ilişkisine göre materyalist bir şekilde hareketlerimiz oluşsaydı sebeplerden dolayı cehennemde türlü türlü işkencelere maruz kalmamız herhalde saçma olurdu.

O halde fiziksel dünyadan özgürsek, nesnelerin durumundan etkilenmiyorsak Buridan'ın eşeği gibi bir paradoksla karşılaşmış olmaz mıyız? Sonuçta saman yığınlarından birinin sağda birinin solda olması veyahut birinin daha çok veya az olması üzerimizde hiçbir etkisinin olmaması gerekir. İki saman yığını da durumu ne olursa olsun bizim gözümüzde eşittir. Kararımızı neye göre veririz o zaman?

Dinler bu açmazı ruh kavramı ile içinden çıkmak istemişlerdir. Ruh biz daha doğmadan varolan ve biz doğunca bedenimize giren metafiziksel bir kavramdır.

Dinlere göre seçimlerimizi işte bu ruh kavramı ile yaparız (bkz islamda nefis). Sorun tam da bu noktada patlak verir ve kavram kendi kendini çökertir esasında. İki seçenek arasında karar verirken neye göre karar vereceğimiz başta tanrı tarafından yaratılan ve disposable bedenimize yüklenen ruh tarafından belirleniyorsa seçimleri özgür yaptığımız söylenebilir mi? Böyle bir irade açıkça fiziksel dünyadan etkilenerek oluşan bir iradeden daha özgür değildir.

Peki özgür irademiz yoksa niye hareketlerimizi dış dünyadan bağımsız şekilde oluştuğunu hissederiz?

Bu da beynimizin dış dünyayı (zaman zaman) olduğu gibi değil de işimize geldiği gibi algılamasından doğar. Örnek olarak şu video bayağı bir açıklayıcı olacaktır sanırım.

https://www.facebook.com/video.php?v...type=2&theater

[dias]

Obi-Wan´isimli üyeden Alıntı

Hosgeldin bu arada

Hoşbulduk

[Vefik Sami]

"İlgili bölümü - ışık düşen kısım - sizin için kapatalım" denip de, o kısma siyah bir bant çekildikten sonra dahi, ben altta kalan bölümü daha açık görmeye devam ettim.

Demek ki Tanrı yok; beynim beni yanıltıyor.