Din körlüğü

[spartacus]

Acı bir örnek

[Refahi]

Din, özellikle belirli kişiler tarafından, kendi çıkarları için istismar edildiğinde büyük tehlikeleri içinde barındırıyor. Sadece bu kadarda değil. Bilimsel gelişmeler ile yaşadıgi celiskiler ile insanligin ilerlemesinin onunde bir engel teskil ettigi gibi, kendisini benimsemeyen insanlara yonelik otekilestirici soylemleri, pek cok dinsel savasinda kapisini aciyor. Bu savaslarda tarih boyunca belkide milyonlarca insan olmustur. Ayrica demokrasi, ozgurluk, hur dusunce, insan haklari gibi modern degerler ile icerisinde bulundugu tezatlikta oldukca belirgin.

Fakat ben yinede dinlerin insanliga olan etkilerinin bu olumsuzluklar ile sinirli oldugunu dusunmuyorum. Dinin cogu zaman insanlarda sevgi, merhamet, yardimseverlik, sabır, iyilik gibi duygularda olusturdugunu dusunuyorum. Cogu ateist, "İyi bir insan olmak icin bir Allah'a inanmaya gerek yok. Bir insan gercekten iyi ise, bir Tanrı inancı olmadanda iyi bir insan olacaktır" diyor. Fakat ben Tanrı kavramını ortadan kaldırdigimizda pek cok seyi anlamlandirmakta zorlanacagimizi dusunuyorum. Bu sebeple Tanrı'nın yoklugu bazı problemleride beraberinde getiriyor. İyi olarak adlandirdigimiz deger ve duygular, evrimsel gecmisimizle aciklanmaya calisildiginda, bu duygularin ruhsal bir bakis acisiyla tasidigi yücelikte ortadan kalkıyor. Dolayisiyla Tanrı kavraminin varligina olan inanc kadar, yokluguna olan inançta yıkıcı olabiliyor.