Müslümanlıktan Niçin Çıktım

Bundan yıllar yıllar önce idi..
Hristiyanlıktan Neden Çıktım? adında bir kitap okumuştum.Yazarının adını hatırlamadığım.
Kendi kendimi sorgularken müslümanlığa karşı ilk şüphelerimin nasıl oluştuğunu hep düşünmüşümdür.
Gerçekte ne idi beni müslümanlıktan soğutan şeyler diye?
Sorunun yanıtını hikayeyi anlatarak aktarayım.
Büyük bir aileniz var.Tamamına yakını tipik müslüman.
Herkesin evinde telefonu vardır.Ve çok yakın aileler teyzeler,dayılar,amcalar,halalar ve o geniş ailenin ikinci üçüncü derece mensupları birbirini arayıp hal ve hatır sorarlar.Çok doğal.
Bir yıl üçyüz altmış beş gün.Bir haftada yedi gün var.
Hal hatır sorulacak zaman çok.
Fakat bu akrabalar birinci dereceden üçüncü dereceye aramalarını hep cum'a günleri ve cum'a namazından sonra ki saate denk getiriyorlar.Ya da kutsal sanılan bir gecenin en hararetli anında "zııııııııırrrrrrr" telefon.
Buna yıllarca bir anlam veremedim.
Sevaptır ya..
Zaman geçtikçe insan düşünmeye başlıyor.
"Bunlar bu vakitler dışında asla telefonla arayıp konuşmuyorlar.Hal hatır sormuyorlar.Ola ki konuşmak zorunda kalsalar bile bir kaç "kelime" konuşup kapatıyorlar."
Zaman geçtikçe insan rahatsız olmaya başlıyor.
"Bu nemenem bir şeydir ki insanlar en yakınlarını arayıp hal hatır soracakken bile şundan veya bundan bir karşılık bekliyorlar.Bu nasıl bir ticari kafadır."
"Bunları bu kadar alçaltan şey nedir?"
Onları insanlıktan bu kadar uzaklaştıran,insanlıktan nasipsiz kılan şey inançları idi..
Ben en yakınımı arayıp en yakınlarımın halini hatırını sorarken bile Allh'tan ya da kuldan bir menfaat bekleyeceğim ha.Olmaz olsun böyle insanlık..
Sonra bu EDİT bu vakitlerde arayıp ta bana kendilerinin ne kadar " EDİT varlıklar" olduklarını hatırlatmasınlar diye o saatlerde telefonun fişini çekmeye başladım.EDİT başka zaman aramadılar.Bazen o vakitlerde telefonu mahsus açıyordum.Telefon "zııııııırrrrr"lamaya başlıyordu.Öyle de EDİT insanlar..
Bu insanları bu hale düşüren inançları idi elbette.İnsanı dünyanın en bencil en bireyci en kapitalist yaratıkları haline getiren inançları.
İnançları onları öyle bir hale sokmuştu ki en basit "insani değerlerden" mahrum kalmışlardı.
Ve inanın suratlarına tükürdüm.
"Yarabbi şükür" dediler.

[nogada]

Sonuç şimdi telefonlarınız susmuyor heralde...Çok basit ve kişisel bir örnek olmuş sizi aramayanların sorunları bunlar bence.

[diagoras]

Degerli phantom, insanin kendi dogasina yabancilasmasinin en onemli va basta gelen nedeni inanctir, her turlu inanc.

[Averroes]

Sevgili Phantom Birader,

Bu gece biraz depresifiz herhalde?

Yazını iki defa okumama rağmen içerisinde somut bir dinden çıkma gerekçesi bulamadım. Belki anın verdiği duygusal atmosferle alelacele yazıldı. Ancak sana şu kadarını söyleyeyim ki, bir insanın dinden çıkması için "akrabalarının cuma günleri aramalarından" daha fazlası gerekir.

Şimdi şu cümle sana ait:

"Bu nemenem bir şeydir ki insanlar en yakınlarını arayıp hal hatır soracakken bile şundan veya bundan bir karşılık bekliyorlar.Bu nasıl bir ticari kafadır."
"Bunları bu kadar alçaltan şey nedir?"
Onları insanlıktan bu kadar uzaklaştıran,insanlıktan nasipsiz kılan şey inançları idi..

Yazının tamamında İnançlılar için 2 defa aşşağılık, bir defa yüzsüz, bir defa pislikler, bir defa "en basit insani değerlerden mahrum, bir defa "insanlıktan uzak" bir defa "insanlıktan nasipsiz" İslam için "menem şey" "alçaltan şey" ifadesini kullandın.

Şimdi diyeceksin ki ben akrabalarıma söylüyorum sana ne oluyor? Bak şu cümleyi de sen yazdın.


"Bu insanları bu hale düşüren inançları idi elbette."

Ateist olabilirsin, saygı duyarım. Kimsenin dinimi ve dindaşlarımı sevme, koruma, değer verme vs. mecburiyeti yoktur. Ama şekilsel bile olsa saygı duyma mecburiyeti vardır. Dinin kendisine olmasa bile onun inanırlarına duymak zorundadır. Ben "Yeni Ateizm Yükseliyor" isimli iletiye diğer ateistlerle beraber belki toplamda 50 mesajdan fazla yazdık. Kimse kimseye hakaret etmedi. Zorunda da değildi. Ben bu mesajı duygularının yoğun olduğu zaman yazılmış talihsiz bir mesaj olarak alıyorum. Ve kendine geldiğinde bunu yazdığın için pişmanlık duyacağına inanmak istiyorum. Ve diğer ateist arkadaşların da bu türden mesajları tasvip etmediğine inanıyorum.

Hadi İslam'ın ki umrunda değil bari ateizmin şerefini düşün...


"Saygılar"

Bende bir yazı yazıcam Ateistlikten niye çıktım.

[-InVi-]

yaw adam simdi daha mutlu ise
hayirli ugurlu olsun demek düser bize....
müslümanken yapmadigi tüm iyilikleri simdi insallah gayri-müslümken yapabilir....
hepimize bir faydasi olur.....
aptal bir müslüman olmaktansa, akil ve empati sahibi bir insan olmak daha önemlidir....

[nogada]

Tabiki insanlar mutluluğu nerde buluyorlarsa oraya yönelmeliler ve kimsede kimse üstünde her hangi bir bağlayıcılık göstermemeli fakat bu örnek basit ve yalın olmuş.Bu örnek için bir inançtan bir değerden vazgeçilmez.Bu kişisel yada çevresel bir problemdir sadece.İnançsal bir olgu bir oluşum değil bu sebep,ben daha iyi bir mantıksal açıklama beklerdim en azından...

Saygılarımla...

[-InVi-]

Sn nogada,
inanmak veya inanmamak nihayetinde bir beyana tabi,
ama tabi sizde haklisiniz, eger birisi sorulmadigi halde kendince gerekceler sunuyorsa, digerleri de o gerekceler hakkinda yorum yapabilir.....
bu inanmak icinde gecerli....inanmamak icinde gecerli....

ama benim bu tür basliklarda cokca dile getiridigim,
inanmama kararai alan arkadaslarin , imanli iken yapmak istedikleri tüm olumluklari neydi ki imanlari buna engel teskil ediyordu....
yani iclerinden birisi iyilik yapmak istedi'de dini konumu buna engel mi oldu ?

ben eger birgün inanmayacak olursam
galiba hayatim gayet normal halinde devam edecek....
belki oruc tutmayacagim, ara sira hutbe dinlemeye gitmeyecegim.....bu kadar......
ama gün gelir, diet yaparim veya antiokisdanlar ile vucudumu temizlerim
gün gelir güzel sözlerin söylendigi topluluklarda güzel ögütler dinlerim.....

phantom´isimli üyeden Alıntı

Bundan yıllar yıllar önce idi..
Hristiyanlıktan Neden Çıktım? adında bir kitap okumuştum.Yazarının adını hatırlamadığım.
Kendi kendimi sorgularken müslümanlığa karşı ilk şüphelerimin nasıl oluştuğunu hep düşünmüşümdür.
Gerçekte ne idi beni müslümanlıktan soğutan şeyler diye?
Sorunun yanıtını hikayeyi anlatarak aktarayım.
Büyük bir aileniz var.Tamamına yakını tipik müslüman.
Herkesin evinde telefonu vardır.Ve çok yakın aileler teyzeler,dayılar,amcalar,halalar ve o geniş ailenin ikinci üçüncü derece mensupları birbirini arayıp hal ve hatır sorarlar.Çok doğal.
Bir yıl üçyüz altmış beş gün.Bir haftada yedi gün var.
Hal hatır sorulacak zaman çok.
Fakat bu akrabalar birinci dereceden üçüncü dereceye aramalarını hep cum'a günleri ve cum'a namazından sonra ki saate denk getiriyorlar.Ya da kutsal sanılan bir gecenin en hararetli anında "zııııııııırrrrrrr" telefon.
Buna yıllarca bir anlam veremedim.
Sevaptır ya..
Zaman geçtikçe insan düşünmeye başlıyor.
"Bunlar bu vakitler dışında asla telefonla arayıp konuşmuyorlar.Hal hatır sormuyorlar.Ola ki konuşmak zorunda kalsalar bile bir kaç "kelime" konuşup kapatıyorlar."
Zaman geçtikçe insan rahatsız olmaya başlıyor.
"Bu nemenem bir şeydir ki insanlar en yakınlarını arayıp hal hatır soracakken bile şundan veya bundan bir karşılık bekliyorlar.Bu nasıl bir ticari kafadır."
"Bunları bu kadar alçaltan şey nedir?"
Onları insanlıktan bu kadar uzaklaştıran,insanlıktan nasipsiz kılan şey inançları idi..
Ben en yakınımı arayıp en yakınlarımın halini hatırını sorarken bile Allh'tan ya da kuldan bir menfaat bekleyeceğim ha.Olmaz olsun böyle insanlık..
Sonra bu EDİT bu vakitlerde arayıp ta bana kendilerinin ne kadar " EDİT varlıklar" olduklarını hatırlatmasınlar diye o saatlerde telefonun fişini çekmeye başladım.EDİT başka zaman aramadılar.Bazen o vakitlerde telefonu mahsus açıyordum.Telefon "zııııııırrrrr"lamaya başlıyordu.Öyle de EDİT insanlar..
Bu insanları bu hale düşüren inançları idi elbette.İnsanı dünyanın en bencil en bireyci en kapitalist yaratıkları haline getiren inançları.
İnançları onları öyle bir hale sokmuştu ki en basit "insani değerlerden" mahrum kalmışlardı.
Ve inanın suratlarına tükürdüm.
"Yarabbi şükür" dediler.

insanlar kimi zaman sorgu ve muhakeme yeteneklerini

çalıştırarak , teraziye konulması günah ve yasak olan dinsel veya toplumsal

kuralları sorgular yargılar ölçer biçer tartarlar ,

peki bunu yapmaya kalkışmanın amacı nedir ?

daha saglıklı daha adil daha edebli daha özgür yasamak için degilmidir ??? bunlar

amaç yüksek bir ihtimalle öyle gözükür çünkü bili,nen örnekler ortadadır ,

pekiii .....

bu böyleyken suratlara tükürmek neyle açıklanabilir dinlerden çıkmak;

insanı bu tür bir iğrenme eylemine sokmuyor bildigim kadarıyla ...

o zaman açıklarmısınız ,

akılla fikirle sebepleri ortaya koymak varken tükürükle gerçeğin

üstünü örtmek niye

Bana;değil dünyayı,bütün kainatı verseler ben en yakınlarımı kutsal olduğuna inandırılan hiç bir saatte,günde,gecede arayamam.

Bana bunu hiç bir güç yaptıramaz.

Hal hatır sorarken bile allah'tan ya da kuldan şundan veya bundan bir beklenti için de olamam.

Böyle davranan biri -bana göre-tüm insani değerlerini yitirmiştir.

Ve maalesef insanları böyle olmaya iten de "ne yazık ki" inaçlardır.

Dünyanın en bencil en bireyci en kapitalist insanları yaşıyor artık yer yüzünde.

Böyle yaratıkların yüzüne tükürülmez de ne yapılır?

Lan sen kardeşini arıyorsun.Halanı,teyzeni,amcanı,ablanı,abini..

Bundan bile bir menfaat arıyorsan demek ki üç kuruşluk bir hediyeyi de başında dolandırıp veriyorsun o zaman insanlara..

Bu alçaklığı da yaptıklarına yüz de yüz eminim.

Bu iblislerin birbirlerine yaptıklarından haberdar olmamak mümkün değil de ondan.

Bunların yüzüne tükürülmez mi?

EDİT