ilahimasal´isimli üyeden Alıntı
Sevgili filozofumuz spartaküs
Nihilizm yada nihlist yada HİÇLİK ne anlama geliyoru bizlerin anlayacağı dilden kısa ve öz anlatsan daha hoş olmaz mı ?
Nedir o adamı gömmek .
Bir çok insan bu arkadaşın yaşadıgını yaşıyor ve buna sebepte ortam .
Nihilizm benim anladıgım kadarı ile var olan her şeyin varlığını hice saymak DEGERSIZ görmek.
Nichtze nin nihilist olduğunu sanıyordum ancak degilmiş . Adam aşamalardan bahsediyor. Onuda anladıgım kadarı ile insan ortaya çıktıgı toplumun dini degerlerini aldıktan sonra terk edip ateizme daha sonra nihilizme daha sonra hakikate ulaşmayı anlatıyor. Nihilist seviyede uzun süre kalmanın insan içinde zararlı oldugunu söylüyor . Bu aşamanın geçilmesi halinde arif dedigimiz insan oluyoruz gibi . Herkes bu asamayı geçebilir mi bilmiyorum ama galiba geçilemiyor.
Nihilist olmak kalıcı olmamalı galiba. Orası geçilmeli.
Hani bir başlıgımız vardı. Ateizm nihlizme götürür diye evet götürür ama orada kalınmamalı .
Yanlışmı düşünüyorum?
|
Anlayacığımız dil dersen, detay ister, bir insan 10 kavramın onunu da yanlış ve içini boşaltarak kullanıp, 1 satır sloganlar üretirse nasıl olacak? O sebeple anlaşılır dilede olsun diye detaylarda boğuşuyoruz. Kimseyi gömdüğüm yok, sığ lafızlarla yazmak kolay, kısa ama boş.
Nihilizm lafzı başka bir şeydir, bir insanın iflah olmaz düzeye ermiş narsisistliğine anlam katmak namına kavramları ters-yüz etmesi başka. Benimkisi cevap, ama kısaca analiz edeceksem basit; sonsuz yaşamı ve
el üstünde tutulmayı istiyor. Bu bariz. Sonra sonsuz yaşayamadığını ve el üstünde yüceltilmediğini anladığından isyan ediyor, ayet indirse yeridir(bu tür yarılmalar için o sözde kutsal kitapların elçilerine de bakabilirsiniz, frsat bulmuşlar, narsisistliklerini ayağa kaldırmışlar). Kedi, ciğer meselesine çeviriyor. Bunlara da kılıf uyduruyor. Hiççilikten söz ediyor, egosu dev aynalarında, nereden baksan tutarsızlık.
Orada kalmıyor sonra, yok oluş lafzını yanlış kullanıyor, ama dönüp dolaşıp meseleyi, ölmek yok oluştur lafzına dayandırıp, buradan da ölürse, hiç bir şeyin kalmayacağı iddiasına getiriyor. Bu saçmalığa zorlayan ise, narsisist kaygılar, yok olma korkusu, o bir türlü yıkılamayan dinsel duvarlar. Sonra devamla daha ileri taşıyor, ya hep ya hiç diye tutturuyor.
Aslında hiççi değil,
hepçi, ama ne yazık ki nesnel koşullar, fizik, oluşumun gerçeği ve olgular, hepçiliğine el vermiyor, o zaman da yok etmeyi savunuyor. Tavşan dağa küsmüş misali varoluşa çatıyor, olmadı aç tavuk misali kendisini darı ambarında hayal ediyor.
Varoluşa reddiye dizmek kim demiş olursa olsun, zırvalıktır. Varolagelmişi, kendisinin yok edeceği-yok sayacağı lafzı da varoluşa karşı bir eylem olmuyor zaten, ölüm form-yapıca dağılmadır, ama o form yapı başka yapılara dönüşüyor->bir varoluş.. yani bir şey'in nezdinde yok oluş dediğimiz de esasen bir başka varoluş biçimidir.
Varlık ne var olur ne de yok olur, oluş bağlamı, eylemdir. Harekettir. Aksiyondur, zemin olarak öyledir. Varoluş derken kastettiğimiz, madde yoktu da var oldu vs değil, zaten olanın, yani ortada olanın dönüşüm-değişimleriyle ilgilidir -ki bu da formcadır. Yani belirgin olan bir şeyin, başka bir belirginliğe dönüşümü, o belirginlik lafzıda ilgili şeyin frm-yapısıyla soyutlanıyor, ona göre. Buradan daha alt zeminde zaman yoktur, zaman dediğimiz de oluşlarca elde edilen bir çıkarımdır yani o yok olacak evren lafızları da anlam taşımaz çünkü maddeye zaman ölçekli bir sınır konulamaz, o madde, illa zamanın diliyle bakacaksanız, katrilyonalrca kez katrilyonlarca sonsuz ortadadır zaten, öyle yok oluş olasılıkları vs hayalidir.. Buraya kadar anlaşıldı ise, o halde demek ki, bu kişinin, etraftakilere, sözde nihilizm adı altında,
yakın, yok edin türlü sağa, sola saçtığı söylemleri, hiç bir felsefik, bilimsel ve akıla-mantığa uygun bir temele dayanmıyor, nihilist bir yaklaşımda değil, geriye ne kaldı? Psikoloji...
"Nihilizm benim anladıgım kadarı ile var olan her şeyin varlığını hice saymak DEGERSIZ görmek."
Bu ifade tutarsız. Hiçe sayan kim? Hiçe sayanın, hiçe saymışlığının bir değeri var mı? [/B]
Değer, öneö vb önceki yazımda nasıl anlamkazandığına değindiğim için tekrar etmeyeceğim, ancak değeri ölçü vb bu şekilde soyutlanmıyor. Yani birilerinin, bir şeyi yok sayması, o şeyi ne yok eder ne de hiç...
Hani bir başlıgımız vardı. Ateizm nihlizme götürür diye evet götürür ama orada kalınmamalı .
Götürmez -ki nihilizm tanımınız da özelden-genele indirgemeye dayalı-, kişi sözde bihilizm sandığınız narsisistik travmaya gidiyorsa o hala dinsel, mitolojik temelleri aşamamış demektir.
Evrene, maddeye, olguya, fiziğe reddiye, sitem vs saçma şeyler, bu yapıldığı an zaten evrenin de üstünde veya doğanında üstünde veya doğanın kendisinin, bir iradesi, ruhu varmış gibi bir tutum sergilenmiş olur. Evreni, maddeyi, efendim fiziği, kuvvetleri, oluşları istismarın, hiçe saymanın(: anlamı yok, araması gereken temel, yaşam koşullarıdır, içinde olduğu çevredir, değer, ölçü vb zemini etkileşimler zeminidir...
Rusya'da krallık döneminde bu tarz sözde nihilist anlayışlar, bir dönem hakim oldu, intihar oranları çok yüksekti ve bilhassa gençler intihar ediyordu ve
arabesk temeller, nihilist lafzıyla perdeleniyordu. Oysa asıl gerçek, savaşlar, kölelik koşulları, krallığın yıkılma zamanlarında eriştiği agresif dönemler, insanların yaşadığı yoksulluk, yoksunluk, neredeyse her ailedeki çocukların yarısının açlık ve bağlı hastalıklardan yaşarken ölmesi, mahrumiyetler, değer görmediği için her şeyi değersiz sayma eğilimi(bir daha söylüyorum, değer, değersizlik bunlar kıyasa nazarandır, ağırlığı öznedir ve kişiler değer görmediği bir toplumda, değersizliklerine bir nihlizm yamadıklarında bir şey üretmiş olmuyorlar, burada çelişki vardır. aksine
değer talebi söz konusu- kişisel, psikolojik isyan bu sebepledir, söylemin aksidir yani)...
Yok varoluşa reddiyeymiş, yok ölüm varmış(burada kendisini ele veriyor), madem sonsuz yaşam yok, ölüm var o halde hiç bir şeyin değeri yok çıkarımları, kuruluş için
intihar edin, evreni yok edin azmedişleri, zavallıca, psikolojik...
Önce "hiç" nedir, önem nedir, değer nedir, neye göredir bunun farkına varmak gerekir değil mi? Evrenin sizlere değer vermesini bekliyorsunuz, ateizmden söz ettiğinde, evrene mutlak bir ruh irade, amaç yüklememiş, öyle karşına alacağın bir siyasetçiymiş gibi de bakmamayı bilmeniz gerekir, değil mi?
Bugün İsviçrede doğan bir çocuk ile Somali'de doğan bir çocuğun farklı durumlarını istemlerini, kırılganlıklarını, arzularını, mutluluklarını, acılarını, tatlılarını, psikolojik durumlarını, yaşam koşullarını, değer, önem meselelerini, ne evren, ne de varoluşun kendisi belirlemiyor... hatta öyle ki, Somalide bir çocuğun değeri, ederi genel kanıca yokken, diğeri değerli olabiliyor bunu sağlayan ne varoluşun olması, ne sonsuz yaşamamak ne de birilerinin kendinden gayrısnı hiçe sayması keyfi belirlemiyor... Öyle birilerinin çarpıtıp, çurputup psikolojik hezeyan çevridği hiççiliği de, her bir şeyin reddi de(!), ahmaklıktan öte bir anlam taşımıyor...
Kısaca, insanlar öylesine dinsel şeylerle uhreviyatlarla arızalnmış durumdaki, bir türlü cennette sonsuz yaşam hayalini, yine hayallere erteleme, olmazsa her şeyi yakıp, küle çevirmek, sitemini duyacak bir evren baba zaafarından kurtulamıyor... Çözümlemem şu ki, narsisist kompleksin dışavurumu söz konusu, orasıda psikolojik, nihilizme değil, psikanalize konu olabilir..
"Hiçlik nedir? Bütün varlığın reddidir, yokluğudur." diyor değil mi?
Öyle bir travma yaşıyor ki, nesnel gerçeği, evreni, varlığı ve oluşu, kendi EGO ve iradesine endeksiliyor, indirgiyor. O yok sayarsa, hiçtir vs. Sorunu nihilist değil narsisist... Birde ne diyor hiç bir şeyin değeri yok diyor, ama kendisine öyle bir değer biçiyor ki, hiçlik kavramını dahi keyfiyetinin belirlediğini iddia ediyor, diyorum ya nereden baksan tutarsızlık...
Evrende ne bir değer, ne de bir değersizlik durumu söz konusu değil, bu özelde, özneye vurulduğunda, o'da belirleyici olarak içinde olduğu ortam, çevre, yaşam koşulları ve ihtiyaçlarında edindiği etkileşimlerle oluşturduğu kavramlardır. Hiç bir şeyin değeri yok diyen ancak ölüdür, o halde zaten bunu da diyemez, sistem koşullarında verilmeyen değer ve önemler ise ayrı ve siyasi bir konudur. değer ve önem meselesi başkadır, yersiz anlam, değer, amaç ve egoist yücelikler yüklemeye, dayanaksız abartılara reddiye başka. Örneğin,
bir insanın kendi hayatını her şeyin üstünde görmesi, diğerlerinin hiç bir değeri olmadığını düşünmesi, hiçe sayması, yok sayması(!!) durumunda, o kişiye hadi len oradan, senin ayrıcalığın yok demek başka bir şeydir, olağan etkileşimlerde, olağan değer, önem durumu başka, bir "neye göreliği" vardır bunalrın, kendi başlarına bir anlam taşımazlar. Kırmızıyla işaretliğim nokta, aslında bu konu başlığının muhatabını da özetlemekte...
neden yazıma uzun dedin ki, neden daha basit olsun dedin ki, bir değer veya bir kıstas, bir ölçüde mi bulundun?
Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az.