İsa ‘Nefret Edin’ (mi) dedi?

[Çarmıh Yolcusu]

Natan'a kız(a)mıyorum. Zira benim yıllarönceki halim şu an. Çünkü söyledikleri, benim savunduklarıma o kadart uyuyor ki. Natan'ın içinde bulunduğu durum, "bakacak bakacak ama göremeyecekler! Duyacak ama işitmeyecekler" sözüne o kadar çok benziyor ki. Ama Natan bir şeyi unutuyor. İncilde ayetler verilirken, sadece bir tek ayeti cımbızla çekip almak yanlış olur. En başta o bölümü başından sonuna kadar okuması daha iyidir. Hatta İncillerin başında o incilin tarihi ve yazılma şekli ve içeriği ile ilgili bilgiler mevcuttur. Bunları okusa kafi. Lakin, bir ayet alıyor ve yorum yapıyor. Bunu yapan, İNCİL İMANLISI SAPKINLAR DA YOK DEĞİL. Kaldı ki, Natan benim yazılarımın tamamını bile okumaya zahmetine bile katlanmıyor.

Asla ve hiçbir zaman kitap da yazılanları bir imanlı olarak gözardı etmem mümkün değildir. Zira bir Protestan için önce İncil de yazanlar gelir. Bunların açıklamasını yaptım. Hala daha kafana yatmadı ise, Yunus Peygamberi oku. Orada Tanrı, Yunus gibi inantçı ve sürekli Tanrı ile inatlaşan birini bile, İsrailin en büyük düşmanına gönderiyor, "Tanrıyı duyursun" diye. Neden Tanrı bütün insanların kurtulmasını istemese, Tanrı'nın Kutsal Toprakları'na düşman olan bir devlete peygamber göndersin ki. Eğer Tanrı herkesin kurtulmasını istemiyorsa, Petrus gibi biri ile ilgileniyor ve hala onu Resulü olarak kabul etti. Kaldı ki Petrus gibi birinden bahsetmiyorum bile. Çünkü Petrusun Mesih'e gelmeden önce İsa Mesih inanlılarına yaptığı zulümler öylesine fazla idi ki. Ayrıca Petrusun, Tevrat bilgisi ve Yahudilik konusundaki bilgisine kimse su dökemezdi o dönem. O bile çölde gezerken, gözleri kör oldu ve açıldığında Mesih'e iman etmişti.

Aslında Yaşeya sizin gibilerden bahsediyor. "Anlayana sivri sinek saz, anlamayana davul zurna az" diye bir laf vardır. Bunları yapan kimdir? Kim olacak, halkın kendisi. Kendi günahları yüzünden, yürekleri katılaştı,kulakları sağırlaştı.

Evet. Firavun inatçılaştı katılaştı. Musa asasını yere vurup yılan yaptığı halde hala inanmadı, Musa'yı büyücülükle suçladı. Şöyle düşün. Önceden savaşlarda veya barış zamanlarında, devletler diğer devletlere barış elçileri gönderirlerdi. Bu da bunun gibi. Firavun gibi bir zorbaya Tanrı Musa'yı barış elçisi olarak gönderdi ama Firavun kabul etmedi Musa'yı. Tanrı sonra ne yaptı? Firavun'u bir katır kadar inatçı yaptı ki, Firavun'un tüm halkı Rab'bin yapacağı mucizeleri görsün. Firavun Musa'ya inansa idi kurtulacaktı ama inanmadı ve sonra Kızıl Deniz de bütün askerleri ile yok olup gitti.

"İsa en başta birilerini kafasında "bizler " ve "onlar" diye ayırmış. Onlar lafı kendisinden olmayanlar için söylenmiştir. Yani bir AYRIM vardır.

Dikkat edin ki " sırlar " tanrı tarafından birilerine "VERİLİYOR." . Tanrı keyfi hareket ederek birilerine sırlar veriyor diğerlerine vermiyor. Burada da bir keyfiyet var.

Ayrıca bazı kimselerin bu sırlara sahip olmamasının nedeni Tanrı'nın kabahatidir. Çünkü sırları vermeyen TANRI'dır. O halde bazılarının suçu ne ?

Tutarsızlığın zirve yaptığı ayet de şu ;

• Çünkü kimde varsa, ona daha çok verilecek, bolluğa kavuşturulacak. Ama kimde yoksa, elindeki de alınacak. -Mat. 13:12

Yukarıda yazdığım yazıya hiç bir şekilde cevap vermediniz . Siz daha sorduğum soruya cevap vermiyorsanız nasıl tartışacağız ?" demişsin.

Öncelikle sana bir şey soracağım. Elindeki Kutsal Kitap kaç yılında basılmış.Zira eski basımlardan biri ise, başlarında bilgi olmaz o bölüm ile alakalı.Evet sırlar veriliyor ama kime? İsa Mesih'in Rab ve Kurtarıcı olduğuna iman edenlere. Bu sırlar, Kutsal Ruh vasıtası ile, iman edenlere açıklanır. Sen sırlarını kalkıp da, eline megafon alıp yedi düvele mi duyurursun? Yoksa çok güvendiğin "dostum" dediğin kişi ilemi paylaşırsın? Tanrı da, O'na iman edenleri bir dost olarak gördüğü için tabiki de iman edenler ile paylaşacak.

Çünkü kimde varsa, ona daha çok verilecek, bolluğa kavuşturulacak. Ama kimde yoksa, elindeki de alınacak. -Mat. 13:12

"Kimde varsa" diyerek, burada Tanrı; "Kimin yüreğinde iman varsa, iman ateşi kimin yüreğinde yanıyorsa o iman edene daha çok verilecek." diyor. Yüreğindeki iman, bir mum alevi kadar bile olsa, onu harlatıp, "büyük bir 'iman ateşi' yapacağım" diyor.

"Mat.13: 11 İsa şöyle yanıtladı: "Göklerin Egemenliği'nin sırlarını bilme ayrıcalığı size verildi, ama onlara verilmedi.

İsa en başta birilerini kafasında "bizler " ve "onlar" diye ayırmış. Onlar lafı kendisinden olmayanlar için söylenmiştir. Yani bir AYRIM vardır.

Dikkat edin ki " sırlar " tanrı tarafından birilerine "VERİLİYOR." . Tanrı keyfi hareket ederek birilerine sırlar veriyor diğerlerine vermiyor. Burada da bir keyfiyet var.

Ayrıca bazı kimselerin bu sırlara sahip olmamasının nedeni Tanrı'nın kabahatidir. Çünkü sırları vermeyen TANRI'dır. O halde bazılarının suçu ne ?" diye yazmışsın.

"Mat.13: 11 İsa şöyle yanıtladı: "Göklerin Egemenliği'nin sırlarını bilme ayrıcalığı size verildi, ama onlara verilmedi.

Peki bu ayetten sonraki ayetler ne diyor? Zahmet buyurup, o ayetlere baktın mı? bak Matta İncil'i 13. Bölüm'ün tamamını okumak gerekiyorki anlaşılabilsin. İncil Matta 13. Bölüm ne yazıyor?

1 Aynı gün İsa evden çıktı, gidip göl kıyısında oturdu. 2 Çevresinde büyük bir kalabalık toplandı. Bu yüzden İsa tekneye binip oturdu. Bütün kalabalık kıyıda duruyordu. 3 İsa onlara benzetmelerle birçok şey anlattı. “Bakın” dedi, “Ekincinin biri tohum ekmeye çıktı. 4 Ektiği tohumlardan kimi yol kenarına düştü. Kuşlar gelip bunları yedi. 5 Kimi, toprağı az, kayalık yerlere düştü; toprak derin olmadığından hemen filizlendi. 6 Ne var ki, güneş doğunca kavruldular, kök salamadıkları için kuruyup gittiler. 7 Kimi, dikenler arasına düştü. Dikenler büyüdü, filizleri boğdu. 8 Kimi ise iyi toprağa düştü. Bazısı yüz, bazısı altmış, bazısı da otuz kat ürün verdi. 9 Kulağı olan işitsin!”
10 Öğrencileri gelip İsa'ya, “Halka neden benzetmelerle konuşuyorsun?” diye sordular.
11 İsa şöyle yanıtladı: “Göklerin Egemenliği'nin sırlarını bilme ayrıcalığı size verildi, ama onlara verilmedi. 12 Çünkü kimde varsa, ona daha çok verilecek, bolluğa kavuşturulacak. Ama kimde yoksa, elindeki de alınacak. 13 Onlara benzetmelerle konuşmamın nedeni budur. Çünkü,

‘Gördükleri halde görmezler,
Duydukları halde duymaz ve anlamazlar.’

14 “Böylece Yeşaya'nın peygamberlik sözü onlar için gerçekleşmiş oldu:

‘Duyacak duyacak, ama hiç anlamayacaksınız,
Bakacak bakacak, ama hiç görmeyeceksiniz!
15 Çünkü bu halkın yüreği duygusuzlaştı,
Kulakları ağırlaştı.
Gözlerini kapadılar.
Öyle ki, gözleri görmesin,
Kulakları duymasın, yürekleri anlamasın
Ve bana dönmesinler.
Dönselerdi, onları iyileştirirdim.’

16 “Ama ne mutlu size ki, gözleriniz görüyor, kulaklarınız işitiyor! 17 Size doğrusunu söyleyeyim, nice peygamberler, nice doğru kişiler sizin gördüklerinizi görmek istediler, ama göremediler. Sizin işittiklerinizi işitmek istediler, ama işitemediler.
18 “Şimdi ekinciyle ilgili benzetmeyi siz dinleyin. 19 Kim göksel egemenlikle ilgili sözü işitir de anlamazsa, kötü olan gelir, onun yüreğine ekileni söker götürür. Yol kenarına ekilen tohum işte budur. 20-21 Kayalık yerlere ekilen ise işittiği sözü hemen sevinçle kabul eden, ama kök salamadığı için ancak bir süre dayanan kişidir. Böyle biri Tanrı sözünden ötürü sıkıntı ya da zulme uğrayınca hemen sendeleyip düşer. 22 Dikenler arasında ekilen de şudur: Sözü işitir, ama dünyasal kaygılar ve zenginliğin aldatıcılığı sözü boğar ve ürün vermesini engeller. 23 İyi toprağa ekilen tohum ise, sözü işitip anlayan birine benzer. Böylesi elbette ürün verir, kimi yüz, kimi altmış, kimi de otuz kat.”
Deliceler Benzetmesi
24 İsa onlara başka bir benzetme anlattı: “Göklerin Egemenliği, tarlasına iyi tohum eken adama benzer” dedi. 25 “Herkes uyurken, adamın düşmanı geldi, buğdayın arasına delice ekip gitti. 26 Ekin gelişip başak salınca, deliceler de göründü.
27 “Mal sahibinin köleleri gelip ona şöyle dediler: ‘Efendimiz, sen tarlana iyi tohum ekmedin mi? Bu deliceler nereden çıktı?’
28 “Mal sahibi, ‘Bunu bir düşman yapmıştır’ dedi.
“ ‘Gidip deliceleri toplamamızı ister misin?’ diye sordu köleler.
29 “ ‘Hayır’ dedi adam. ‘Deliceleri toplarken belki buğdayı da sökersiniz. 30 Bırakın biçim vaktine dek birlikte büyüsünler. Biçim vakti orakçılara, önce deliceleri toplayın diyeceğim, yakmak için demet yapın. Buğdayı ise toplayıp ambarıma koyun.’ ”
Hardal Tanesi ve Maya Benzetmeleri
(Mar.4:30-34; Luk.13:18-21)
31 İsa onlara bir benzetme daha anlattı: “Göklerin Egemenliği, bir adamın tarlasına ektiği hardal tanesine benzer” dedi. 32 “Hardal tohumların en küçüğü olduğu halde, gelişince bahçe bitkilerinin boyunu aşar, ağaç olur. Böylece kuşlar gelip dallarında barınır.”
33 İsa onlara başka bir benzetme anlattı: “Göklerin Egemenliği, bir kadının üç ölçek[a] una karıştırdığı mayaya benzer. Sonunda bütün hamur kabarır.”
34 İsa bütün bunları halka benzetmelerle anlattı. Benzetme kullanmadan onlara hiçbir şey anlatmazdı. 35 Bu, peygamber aracılığıyla bildirilen şu söz yerine gelsin diye oldu:

“Ağzımı benzetmeler anlatarak açacağım,
Dünyanın kuruluşundan beri
Gizli kalmış sırları dile getireceğim.”
Deliceler Benzetmesi Açıklanıyor
36 Bundan sonra İsa halktan ayrılıp eve gitti. Öğrencileri yanına gelip, “Tarladaki delicelerle ilgili benzetmeyi bize açıkla” dediler.
37 İsa, “İyi tohumu eken, İnsanoğlu'dur” diye karşılık verdi. 38 “Tarla ise dünyadır. İyi tohum, göksel egemenliğin oğulları, deliceler de kötü olanın oğullarıdır. 39 Deliceleri eken düşman, İblis'tir. Biçim vakti, çağın sonu; orakçılar ise meleklerdir.
40 “Deliceler nasıl toplanıp yakılırsa, çağın sonunda da böyle olacaktır. 41-42 İnsanoğlu meleklerini gönderecek, onlar da insanları günaha düşüren her şeyi, kötülük yapan herkesi O'nun egemenliğinden toplayıp kızgın fırına atacaklar. Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır. 43 Doğru kişiler o zaman Babaları'nın egemenliğinde güneş gibi parlayacaklar. Kulağı olan işitsin!”
Define ve İnci Benzetmeleri
44 “Göklerin Egemenliği, tarlada saklı bir defineye benzer. Onu bulan yeniden sakladı, sevinçle koşup gitti, varını yoğunu satıp tarlayı satın aldı.
45 “Yine Göklerin Egemenliği, güzel inciler arayan bir tüccara benzer. 46 Tüccar, çok değerli bir inci bulunca gitti, varını yoğunu satıp o inciyi satın aldı.”
Ağ Benzetmesi
47 “Yine Göklerin Egemenliği, denize atılan ve her çeşit balığı toplayan ağa benzer. 48 Ağ dolunca onu kıyıya çekerler. Oturup işe yarayan balıkları kaplara koyar, yaramayanları atarlar. 49-50 Çağın sonunda da böyle olacak. Melekler gelecek, kötü kişileri doğruların arasından ayırıp kızgın fırına atacaklar. Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır.”
51 İsa, “Bütün bunları anladınız mı?” diye sordu.
“Evet” karşılığını verdiler.
52 O da onlara, “İşte böylece Göklerin Egemenliği için eğitilmiş her din bilgini, hazinesinden hem yeni hem eski değerler çıkaran bir mal sahibine benzer” dedi.
İsa Reddediliyor
(Mar.6:1-6; Luk.4:16-30)
53 İsa bütün bu benzetmeleri anlattıktan sonra oradan ayrıldı. 54 Kendi memleketine gitti ve oradaki havrada halka öğretmeye başladı. Halk şaşıp kalmıştı. “Adamın bu bilgeliği ve mucizeler yaratan gücü nereden geliyor?” diyorlardı. 55 “Marangozun oğlu değil mi bu? Annesinin adı Meryem değil mi? Yakup, Yusuf, Simun ve Yahuda O'nun kardeşleri değil mi? 56 Kızkardeşlerinin hepsi aramızda yaşamıyor mu? O halde O'nun bütün bu yaptıkları nereden geliyor?” 57 Ve gücenip O'nu reddettiler.
Ama İsa onlara şöyle dedi: “Bir peygamber, kendi memleketinden ve evinden başka yerde hor görülmez.”
58 İmansızlıkları yüzünden İsa orada pek fazla mucize yapmadı.

Bölümü dikkatlice okuduğunda, İsa'nın neden benzetmeler ile anlattığı, anlattığının manası açıkça ortaya çıkıyor. Peki neden olana verilecek? Cevabı daha İsa Mesih'den yaklaşık 750 yıl önce yaşayan, Yaşeya Peygamber veriyor. Bakın, tohumların düştüğü yerlere iyi bakın iyi okuyun.