[sargon]

Kutsal mekanlar, bir sınırla çevresindeki kuy-tsal olmayan yerlerden ayrılmış olan yerlerdir. En eski devirlerden beri olagelmiştir. Saygı gösterilen kayalar, mağaralar, kaynaklar, ormanlar farklı biçimlerde sonraki dinlerde de kutsal sayılmış. Hıristiyanlıkta da önceki inançlardan kalma sayısız kutsal mekan var.

Kabe'ye benzer biçimde etrafında tavaf edilen kutsal mekanlar da çok. Bunlardan biri Tibetlilerin "mandala"sı. "Mandala" sözcül olarak daire anlamına geliyormuş. Kare içine çizilmiş daireden *yada daire içinde kareden oluşan bu model Roma'nın ilk mimarisinde de kullanılmış.

Öte yandan müslümanlara göre Kabe dünyanın merkezidir. Aslında birçok dinsel inanışta bir dünyanın merkezi var. Bunlar genellikle yerle göğün birleştiği "kutsal dağ"dadır. Kutsal tapınaklarda bu kutsal dağ ile özdeşleştirilip "merkez" oluyorlar. Örnek: Hint inanışlarında Meru Dağı, Filistinde Tabor dağı ("göbek" yani merkez demek), hıristiyanlarda Golgotha yerle göğün birleştiği yerler. İslamiyette de Kabe bu özelliklere sahip. (Kaynak: Mircea Eliade, Dinler Tarihine Giriş, Kutsal Mekanlar)