Benim Felsefem - Antinatalizm

[Filozof]

Ahlaksız´isimli üyeden Alıntı

Benlik ya da karakter gibi farklı kelimeler kullanılabilir ama nefs dediğinizde, işaret edilen şey dindir. Mesela cin kelimesi dini bir kavramdır, bunun gibi.

Gnostik inançlarda nefs kelimesi özellikle önemlidir. Buradan İbrahimi dinlere bir sızıntı olmuştur.

Sevgili Alvin, yoktur.
Mesela insan öldürme.
Barış halindeki toplumlarda insan öldürmek suçtur ama bazı durumlarda(trafik kazası) suç değildir.
Savaş halindeki toplumlarda insan öldürmek suç değildir ama bazı durumlarda(esir alma) suçtur.
Mutlak doğru, mutlak yanlış diye bir şey yoktur.

İnsanların doğurmamasını söylemek bir ideoloji/inanç/din değildir. Bu bir görüş/fikir sadece.
Biri evlenir, biri bekarlığı tercih eder.
Biri 10 çocuk yapar, biri yapmaz.
Biri 2 kadınla dost hayatı yaşar, biri 4 kadınla resmi olarak evlenir.
Biri 10 defa boşanıp evlenir, biri 1 defa evlenir.
Biri kendisinden 30 yaş küçük birisiyle evlenir, biri kendisinden 30 yaş büyük birisiyle evlenir.
...vb
Yani çocuk yapılmasına karşı olan birisine ''Hayırdır birader, sen niye çocuk yapmıyorsun?'' denmez. Bu insana ''Sen dinlere hizmet ediyorsun'' denmez.

Bir kere din denilen şey, özünde çoğalma ile ilgilidir.

İslam ya da hristiyanlık gibi dinlerin Dünya'nın geçiciliğine vurgu yapması bir gerçek ama bu dinlerin müntesiplerinin Dünya'ya ısrarla kazık çakmaya çalışması da bir gerçektir.

Hayır, dinde kullanılan her terim yalnızca dine ait olmak zorunda değildir. Nefs/benlik bir gerçektir ve dinlere de bir yansıması vardır. Dinde olup olmaması bu konuda önemli değildir. Üstelik dinde var diye de yanlış olmuş olmuyor bu terim. Bu da yobaz ateist zihniyetidir. İlkel benlik, ilkel içgüdüler demeyi biliyorsunuz ama bu nefstir.

[Filozof]

[Khaos]

Hayat ve ölüm, nihilist olabilmeyi beceremeyip arada sıkışanların derdidir
Nihilizm hayatı ve ölümü dert edinmeyi bıraktığın yerde başlar.

Felsefeyi de aşıp filozofluğu da rededeceksin

Sorma nerden bildiğimi

[Filozof]

[Filozof]

https://snowmann.org

[Filozof]

[Yıldıztozu]

Filozof´isimli üyeden Alıntı

Gayet doğru tespitler.
Evrim, acıyı üzerimizde otorite olarak kullanır. Nesli hayatta tutmak için uyarılar gönderir, bu uyarılara acı diyoruz. İnsan hayatı da acıyı azaltabilme amacı üzerine işliyor.

Acının ve adaletsizliğin yok edilmesi canlıların yok edilmesiyle mümkündür. Başka bir çözümü yok.
Çünkü sorunun kaynağı doğa. Dolayısıyla insanların çözebileceği bir sorun değil.
Tüm canlılar yok edildiği takdirde ortada sorun kalmayacağı için bir bakıma çözülmüş sayılabilir.
Tabi burada sorunu çözmek için canlılığı yok etmeye değer mi sorusu ayrı bir konudur.

[spartacus]

Hayat bir sudur, iç, iç soldur. O sebeple hayat dal sarkar, kartal kalkar, kartal kalkar dal sarkar... Şemsi Paşa Pasajında sesi büzüşesiceler... Şu köşe yaz köşesi, şu köşe kış köşesi, ortada su şişesi...

Geçen gün hayatı gördüm sen sağ ben selamet... Kendisiyle uzun, uzun sohbet etmek istemiştim, ama bir yere yetişmesi gerekiyormuş...

O sebeple hayat dir, dür ve tir, türdür.
Safsata+lafazanlık felsefesi..

[spartacus]

Ne evrim ne de hayat, herhangi bir öznel amaç, irade taşımaz ve dolayısıyla bir şeyleri de kullan-a-mazlar. Yani evrim kendi başına saltık bir şey değil, bir soyutlamadır(temelinde tüm doğa, evren, canlı, cansızların etkileşim+hareket+değişimleri yatar.) Form-yapıca var-oluşlar, yok-oluşlar yaşanır, iradelerden bağımsız eylem-fiil halidir.

Psikolojik tespitler öznenin psikolojisine dayanır, dolayısıyla evrim, hayat, ölüm gibi faktörlere, kişisel piskolojik yakıştırmalarda bulunmak veya plan, proje, vizyon, misyon yüklemek safsatadan başka anlam taşımaz.

Acı bir direnç-savunma mekanizması olarak işlev görmektedir. Acı, tatlı gibi ifadeler öznenin, etkileşimlerine göre şekillenir, dolayısıyla ne acı ne de tatlı kendi başlarına saltıklaştırılamazlar.

Sonuç: Başlığa girilen detaylar, safsatanın lafazanlığına varıyor, kısaca lafazanlık felsefesi.
Acı mı? Sebep? Feslefe sorar, çözüm arar. İnsanlık, doğa, tüm canlılar, her şeyin metalaştırıldığı bir dünyada, kapitalizm çağında bol, bol acı çekecektir, burada suçlu ne hayat, ne evrim ne doğa ne evren, ne de madde değildir.

[dine mine ne]

spartacus´isimli üyeden Alıntı

Ne evrim ne de hayat, herhangi bir öznel amaç, irade taşımaz ve dolayısıyla bir şeyleri de kullan-a-mazlar. Yani evrim kendi başına saltık bir şey değil

İfadeleriniz, bilinmeyenle ve mevcut bilgimiz dışında kalanla başa çıkmanın felsefi ve bilimsel sorununa değiniyor. Ortaya çıkışın ya da evrimin bir plan olmaksızın gerçekleştiği argümanı genellikle karmaşık yapıların ve örüntülerin geleneksel anlamda bilinçli bir plan olmaksızın doğal süreçler ve düzenlilikler nedeniyle "ortaya çıkabileceği" inancına dayanmaktadır, ancak bu durumun böyle olduğu anlamına gelmez. Bu sadece bir varsayımdır.

"Evrim", "yaşam", "amaç" ve "irade" kavramlarını tek başlarına ele alıyor ve aralarındaki ilişkilerin rolünü yeterince dikkate almıyor gibi görünüyorsunuz. Bu kavramları izole bir şekilde ele alıyor ve varoluşun ve bağlamın farklı yönleriyle nasıl bağlantılı olduklarını ve bunlardan nasıl etkilenebileceklerini düşünmüyor gibisiniz.

Kavramlara daha geniş bağlamlarını dikkate almadan tek başlarına bakmak, çarpıtılmış veya eksik bir açıklamaya yol açabilir. Daha eksiksiz bir anlayış kazanmak için kavramlar arasındaki etkileşimleri ve bağlantıları tanımak ve analiz etmek önemlidir.

Bu açıklamayla, bu kavramların kökeninin ilişkisel olduğunu ve bunun önemli bir husus olduğunu belirtmek isterim. Evrim, yaşam, amaç ve irade arasındaki etkileşim ve bağlantılara bakarak, bu kavramların birbirleriyle nasıl bağlantılı olduklarına ve daha geniş bir bağlamda nasıl işlediklerine dair daha incelikli bir resim elde edebilir ve böylece bir planın olup olamayacağını ancak o zaman tartışabiliriz.