Kutsal (!) Kitaplardaki Çelişkiler

[Vefik Sami]

Birileri çıkar; 'Kutsal kitaplar değişmez/değiştirilemez.' der. Bu iddianın sâhipleri genelde kendi inançlarının 'doğru'luğundan ve iman bilgilerinin sağlamlığından pek emin görünürler. Bir Tanrı'nın varlığını doğru kabul ederek mantık yürütürsek; 'Kutsal' olan ve aslâ müdâhele edilemeyecek olan yegâne varlık Tanrı olmalıdır. Aksi takdirde; içeriğinde bulunan Tanrı öğretişlerini nedeniyle alfâbeyi, yazıyı kutsarsanız, Tanrı ile birlikte müdâhele edilemeyeceğine inandığınız bir 'Put' yaratmış olursunuz. Çünki; yazı araçtır, silinebilir, müdâhele edilebilr ve hattâ asırlarca ana metin aynı kalsa dahi, kelime ve kavramların anlamları ile oynanarak, mesajın orjinalinde anlam kaymasına neden olunabilir.

Kutsal olan sâdece Tanrıdır !...
Sonradan ortaya çıkan veya varlığı sebep-sonuç ilişkisi ile mâlûl olarak önceki veya sonrakine bağımlı olan hiç bir şey kutsal olamaz !...
Bu hakikati göremeden, 'Kutsal yazı' geyiği üretirseniz, kendiniz şirkin 'baba'sını koşarken, başkalarının inanç algısını eleştirip durursunuz.

Din adı ne olursa olsun; adına 'kutsal' denen kitaplarda yer alan hususları farklı anlama nedeniyle yığınla mezhep oluşmuş. Bu mezheplerin her biri, kendisi dışındakileri kabul etmez, beğenmez. Fakat; birlikte yaşama mecbûriyetinin itelemesiyle, taktıkları maskelerin ardından biribirlerine riyâkâr tavırlar ile 'selam' ederler. Gönderilen kitaplar değişmemiş de ne olmuş ? Özellikle; Muhammed'in Kur'an ile açtığı çığır - Din yayma adına savaş, gânimet, cariye, köle edinme vs. - günümüze kadar nice acılara yol açarken, Müslümanların bir mezhebi diğerini "Kâfir" görüp 'Kutsal' addettikleri camilerle birlikte içindeki insanları havaya uçururken; kan, gözyaşı, ölüm ve acı mazlumların, gariplerin yüreklerine egemen olurken gönderdiğini iddia ettiğin mesajın değişse ne olur, değişmesene olur ey Mekke'nin 'ulu' Rabbi !...

Medhede ede bitiremediğin kutsallık bu ise; keşke değişse idi.

Aynı "Kutsal yazı" iddiası Tevrat ve İncil'e de egemen olmuş ma'alesef.
Tanrıdan gelebileceğine asla inanılamayacak emirler girmiş bu kitaplara zaman içinde.
Ne zaman, hangi şartlarda ve kimler tarafından kalme alıundıkları bilinmeyen bu kitaplara "Kutsallık" makyajı ile biat istenmekte.

Meyve veren ağacı kesmeyi yasaklayıp, "Soluk alan her canlıyı öldür" diyen tanrı mı olur ya hu ?
"Sağ yanağına tokat atana diğerini çevir" diyen Tanrı, öfkesini yenemeyip "Kadın, çocuk, At, aşek, deve hepsini öldür" der mi ?

İblisin ayartıcı söz ve istekleri karşısında;

"İnsan yalnız ekmekle yaşamaz, Tanrı'nın ağzından çıkan her sözle yaşar." (Matta: 4/4)

buyuran MESİH, acıkınca meyve zamanı gelmeyen ağacı lânetler mi ?
İlâhi/göksel gücünü açlığının emrine verip zulmeden nasıl kutsal olabilir ki ?

Gökten indiği varsayılan tüm kitaplardaki ahlâki ilke ve öğretişler, teist ya da non teist hiç kimsenin itiraz edemeyeceği, zaman ve mekâna göre değişmeyecek özellikleri ile korunmalı. Bu ilkelere muhalif, yaşandığı dönemin sınırları ile mâlûl hâdiseler, 'âyet' denen uyduruk/sallamasyon, aslâ Tanrıdan sadır olmayacak emir ve yasaklar, hikâyeler kitaptan çıkarılmalı.

Kendi elimizle kendi soyumuzu yok etmeden, inanca ihtiyaç duymayacak bir toplum oluşabilir mi; bilemem. Daha evvel de arz ettim. Tanrı yoksa, hayâta yüklediğimiz anlamların hiç birinin ehemmiyeti yok. Lâkin; ileride inançtan arınmış bir toplum oluşacaksa, o zamana kadar, dinlerin başkalarına zulüm aracı olan yönleri derhal törpülenmeli, kutsal kitaplar insanlara yararlı ahlâki öğütler sunan manzum eserler durumuna getirilmelidir.

Hiç kimse benim geleceğimi ve kaderimi kendi inancı ile tâyin ve terip etmeye cür'et edememelidir.

[RollingStones]

Vefik Sami´isimli üyeden Alıntı

Birileri çıkar; 'Kutsal kitaplar değişmez/değiştirilemez.' der. Bu iddianın sâhipleri genelde kendi inançlarının 'doğru'luğundan ve iman bilgilerinin sağlamlığından pek emin görünürler. Bir Tanrı'nın varlığını doğru kabul ederek mantık yürütürsek; 'Kutsal' olan ve aslâ müdâhele edilemeyecek olan yegâne varlık Tanrı olmalıdır. Aksi takdirde; içeriğinde bulunan Tanrı öğretişlerini nedeniyle alfâbeyi, yazıyı kutsarsanız, Tanrı ile birlikte müdâhele edilemeyeceğine inandığınız bir 'Put' yaratmış olursunuz. Çünki; yazı araçtır, silinebilir, müdâhele edilebilr ve hattâ asırlarca ana metin aynı kalsa dahi, kelime ve kavramların anlamları ile oynanarak, mesajın orjinalinde anlam kaymasına neden olunabilir.

Kutsal olan sâdece Tanrıdır !...
Sonradan ortaya çıkan veya varlığı sebep-sonuç ilişkisi ile mâlûl olarak önceki veya sonrakine bağımlı olan hiç bir şey kutsal olamaz !...
Bu hakikati göremeden, 'Kutsal yazı' geyiği üretirseniz, kendiniz şirkin 'baba'sını koşarken, başkalarının inanç algısını eleştirip durursunuz.

Din adı ne olursa olsun; adına 'kutsal' denen kitaplarda yer alan hususları farklı anlama nedeniyle yığınla mezhep oluşmuş. Bu mezheplerin her biri, kendisi dışındakileri kabul etmez, beğenmez. Fakat; birlikte yaşama mecbûriyetinin itelemesiyle, taktıkları maskelerin ardından biribirlerine riyâkâr tavırlar ile 'selam' ederler. Gönderilen kitaplar değişmemiş de ne olmuş ? Özellikle; Muhammed'in Kur'an ile açtığı çığır - Din yayma adına savaş, gânimet, cariye, köle edinme vs. - günümüze kadar nice acılara yol açarken, Müslümanların bir mezhebi diğerini "Kâfir" görüp 'Kutsal' addettikleri camilerle birlikte içindeki insanları havaya uçururken; kan, gözyaşı, ölüm ve acı mazlumların, gariplerin yüreklerine egemen olurken gönderdiğini iddia ettiğin mesajın değişse ne olur, değişmesene olur ey Mekke'nin 'ulu' Rabbi !...

Medhede ede bitiremediğin kutsallık bu ise; keşke değişse idi.

Aynı "Kutsal yazı" iddiası Tevrat ve İncil'e de egemen olmuş ma'alesef.
Tanrıdan gelebileceğine asla inanılamayacak emirler girmiş bu kitaplara zaman içinde.
Ne zaman, hangi şartlarda ve kimler tarafından kalme alıundıkları bilinmeyen bu kitaplara "Kutsallık" makyajı ile biat istenmekte.

Meyve veren ağacı kesmeyi yasaklayıp, "Soluk alan her canlıyı öldür" diyen tanrı mı olur ya hu ?
"Sağ yanağına tokat atana diğerini çevir" diyen Tanrı, öfkesini yenemeyip "Kadın, çocuk, At, aşek, deve hepsini öldür" der mi ?

İblisin ayartıcı söz ve istekleri karşısında;

"İnsan yalnız ekmekle yaşamaz, Tanrı'nın ağzından çıkan her sözle yaşar." (Matta: 4/4)

buyuran MESİH, acıkınca meyve zamanı gelmeyen ağacı lânetler mi ?
İlâhi/göksel gücünü açlığının emrine verip zulmeden nasıl kutsal olabilir ki ?

Gökten indiği varsayılan tüm kitaplardaki ahlâki ilke ve öğretişler, teist ya da non teist hiç kimsenin itiraz edemeyeceği, zaman ve mekâna göre değişmeyecek özellikleri ile korunmalı. Bu ilkelere muhalif, yaşandığı dönemin sınırları ile mâlûl hâdiseler, 'âyet' denen uyduruk/sallamasyon, aslâ Tanrıdan sadır olmayacak emir ve yasaklar, hikâyeler kitaptan çıkarılmalı.

Kendi elimizle kendi soyumuzu yok etmeden, inanca ihtiyaç duymayacak bir toplum oluşabilir mi; bilemem. Daha evvel de arz ettim. Tanrı yoksa, hayâta yüklediğimiz anlamların hiç birinin ehemmiyeti yok. Lâkin; ileride inançtan arınmış bir toplum oluşacaksa, o zamana kadar, dinlerin başkalarına zulüm aracı olan yönleri derhal törpülenmeli, kutsal kitaplar insanlara yararlı ahlâki öğütler sunan manzum eserler durumuna getirilmelidir.

Hiç kimse benim geleceğimi ve kaderimi kendi inancı ile tâyin ve terip etmeye cür'et edememelidir.

Sayın Vefik Sami, sizde deizm 'e doğru bir yöneliş seziyorum.

[Vefik Sami]

RollingStones´isimli üyeden Alıntı

Sayın Vefik Sami, sizde deizm 'e doğru bir yöneliş seziyorum.

Deizm; Tanrı'nın insanlarla iletişim kurduğu fikrine karşı çıkar. İnsanların bu dünyadaki edimlerinin hesabnı verecekleri mutlak bir adâlet yoksa, Tanrı'ya da gerek yoktur. Ben; "Bir Tanrı olabilir" vehmiyle kendimi avutamam. Ya kâdir-i mutlak âdil-i Mutlak bir Tanrı olduğunu kabul ederim; ya da ateist olurum. İksinin arası bana saçma geliyor.

MESİH'in öğretişlerine olan hayranlığım, kendisine olan muhabbetim artarak devam etmektedir. Bu kültürde doğarak İslâm'ı ben bulmuştum. Ama; Rab'bim MESİH beni buldu. O beni bırakmadıkça ben O'nu bırakıcı değilim.

[world]

Vefik Sami´isimli üyeden Alıntı

Deizm; Tanrı'nın insanlarla iletişim kurduğu fikrine karşı çıkar. İnsanların bu dünyadaki edimlerinin hesabnı verecekleri mutlak bir adâlet yoksa, Tanrı'ya da gerek yoktur. Ben; "Bir Tanrı olabilir" vehmiyle kendimi avutamam. Ya kâdir-i mutlak âdil-i Mutlak bir Tanrı olduğunu kabul ederim; ya da ateist olurum. İksinin arası bana saçma geliyor.

MESİH'in öğretişlerine olan hayranlığım, kendisine olan muhabbetim artarak devam etmektedir. Bu kültürde doğarak İslâm'ı ben bulmuştum. Ama; Rab'bim MESİH beni buldu. O beni bırakmadıkça ben O'nu bırakıcı değilim.

Mesih zamanında Yahudiiydi ve yahudiliğin bir mezhebi görülüyordu ve asla Yahudi bağlarını ilk zamankarda koparmadı Mesihçilik siz şimdi gelip Mesih'in dediklerine de zıt olarak Pavulus hatta Eski Ahit hatalı sorunlu diyorsunuz. Mesih'in geldiği döneme dikkat edin Yahudilik yozlaşmış din adamları kendi kafalarına göre takılıyor Yahudiler sürünüyor Roma Yahudileri takmıyor isyan çıkarmadıkları sürece de vergilerini alıp ne halt ederlerse etsin diyorlar.

Tam bu anda Yahudilerden bazıları Mesih şimdi gelmeli diyor tam zamanı Davut'tan daha büyük bir Kral olmalı Yahudileri bu Roman hegomonyasından almalı ve Tapınağı yeniden inşaa etmeli topraklarımızı geri almalı ve yahudiler altın çağını yaşamalı.

Fakat İsa maalesef bunların hiçbirini yapamıyor ki amacını da söylüyor zaten ben Göksel Krallık için geldim diye.Fakat gerçek bu değil Tevrat'a göre gelmesi gereken Mesih tamamen Davut gibi yeryüzünde Krallık kurmalı hiç ruhsal bir krallıktan bahsedilmiyor.İsa'ysa bunu sembolik yorumlamış olsa gerek kral da olamayacağını bildiği için benim Krallığım gökte diyor. Yoksullara ,hastalara Yahudi din adamlarının baskılarından bıkanlara ruhsal ve psikolojik ümit veriyor yalnızca. Kendisi hiçbir zaman ben Yahudi değilim demiyor.Kendisi Gnostiğin Allah'ı Yahudi Gnostizminden başka bir halt getirmemiş şu an sizin Rab dediğiniz isa Yahudiliğin Gnostik ve reformist yorumundan başka bir şey değil...

[Engse Hohol]

Şura 32-33; Denizde yüksek dağlar gibi yüzen gemiler Allahın ayetlerindendir. Allah dilerse rüzgarı durdurur ve böylece gemiler, rüzgarsız denizin üstünde durakalırlar ve ilerleyemezler ✔.

Muhammet, yaşadığı dönemdeki yelkenli gemilerin rüzgarla ilerleyebilmelerine bakarak, gemilerin hep rüzgarın itmesiyle yol alıp ilerleyeceklerini sanmıştır. Demekki Muhammet, gelecekte motorlu gemilerin, rüzgara ihtiyaç duymaksızın ilerleyebileceği motor teknolojisinden haberdar değilmiş. Bu da Muhammet'in Tanrı ile iletişiminin olmadığını gösterir. Çünkü gelecekte gemi motorlarının icat edilmesiyle beraber, tüm denizlerde rüzgara ihtiyaç olmaksızın gemilerin, rüzgar ile değil, motor teknolojisi ile ilerleyebileceğini allah bilseydi, rüzgar olmaksızın gemilerin deniz ortasında durakalacaklarını ayet olarak Muhammet'e yazdırmazdı ✔.

[rosemy]

Bu da Muhammet'in Tanrı ile iletişiminin olmadığını gösterir.

Haklısınız.

Ayet söyle olsaydı: "gün gelecek bu gemiler rüzgara ihtiyaç duymayacak" deseydi,gelecekten haber verdiği düşünülebilir ve gerçekten vahiy aldığı tasdiklenebilirdi.